Przejdź do zawartości

Dzięcioł łąkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dzięcioł łąkowy
Colaptes campestris[1]
(Vieillot, 1818)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dzięciołowe

Podrząd

dzięciołowce

Rodzina

dzięciołowate

Podrodzina

dzięcioły

Plemię

Picini

Rodzaj

Colaptes

Gatunek

dzięcioł łąkowy

Synonimy
  • Picus campestris Vieillot, 1818[2]
Podgatunki
  • C. c. campestris (Vieillot, 1818)
  • C. c. campestroides (Malherbe, 1849)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania
pomarańczowy – C. c. campestris, fioletowy – C. c. campestroides, obszar kreskowany – współwystępowanie tych podgatunków

Dzięcioł łąkowy[4] (Colaptes campestris) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny dzięciołowatych (Picidae), zamieszkujący Amerykę Południową. Nie jest zagrożony.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia dwa podgatunki C. campestris[5]:

  • C. c. campestris (Vieillot, 1818)dzięcioł łąkowy[4] – środkowy Surinam, północno-środkowa Brazylia oraz od wschodniej Brazylii do Boliwii i środkowego Paragwaju
  • C. c. campestroides (Malherbe, 1849)dzięcioł pampasowy[4] – środkowy i południowy Paragwaj do południowo-wschodniej Brazylii, Urugwaju i wschodniej Argentyny

Autorzy Handbook of the Birds of the World (a tym samym IUCN) uznają dzięcioła pampasowego za osobny gatunek (C. campestroides)[2][6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała około 28–31 cm, masa ciała około 155 g[2].

Duży dzięcioł o czarnym ciemieniu i potylicy. Z wierzchu ciemny, jaśniej prążkowany; kuper białawy. Wokół czarnych oczu biała obrączka. Złotożółta barwa pokryw usznych rozciąga się aż na pierś. Widoczny ciemny wąs, gardło białe lub czarne (zależy od podgatunku). Spód ciała biały z równomiernymi czarnymi prążkami.

Zasięg, środowisko

[edytuj | edytuj kod]

Środkowa, wschodnia i południowo-wschodnia Ameryka Południowa[5], izolowane populacje także w północnej części kontynentu. Sawanna, pampa i inne obszary trawiaste, campos, caatinga, skraje lasów, polany, użytki rolne[2][7]. Rzadki w nizinnych lasach bagiennych, w pobliżu rzek i na wyspach rzecznych.

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Żywi się mrówkami, które zbiera z ziemi. Często widywany w stadach. Gniazda buduje w uschniętych drzewach, norach ziemnych lub kopcach termitów.

Status

[edytuj | edytuj kod]

IUCN od 2014 roku uznaje podgatunki dzięcioła łąkowego za osobne gatunki, oba zalicza do kategorii najmniejszej troski (LC – Least Concern). Trendy liczebności ich populacji uznaje się są wzrostowe[3][6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Colaptes campestris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d Winkler, H. & Christie, D.A.: Campo Flicker (Colaptes campestris). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-15].
  3. a b Colaptes campestris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b c Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Picini Leach, 1820 (wersja: 2020-03-02). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-15].
  5. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Woodpeckers. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-15]. (ang.).
  6. a b BirdLife International, Colaptes campestroides, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2020-04-15] (ang.).
  7. Campo Flicker (Colaptes campestris). [w:] Neotropical Birds Online [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]