Dzięcioł łąkowy
| Colaptes campestris[1] | |||
| (Vieillot, 1818) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
dzięcioł łąkowy | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 pomarańczowy – C. c. campestris, fioletowy – C. c. campestroides, obszar kreskowany – współwystępowanie tych podgatunków | |||
Dzięcioł łąkowy[4] (Colaptes campestris) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny dzięciołowatych (Picidae), zamieszkujący Amerykę Południową. Nie jest zagrożony.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia dwa podgatunki C. campestris[5]:
- C. c. campestris (Vieillot, 1818) – dzięcioł łąkowy[4] – środkowy Surinam, północno-środkowa Brazylia oraz od wschodniej Brazylii do Boliwii i środkowego Paragwaju
- C. c. campestroides (Malherbe, 1849) – dzięcioł pampasowy[4] – środkowy i południowy Paragwaj do południowo-wschodniej Brazylii, Urugwaju i wschodniej Argentyny
Autorzy Handbook of the Birds of the World (a tym samym IUCN) uznają dzięcioła pampasowego za osobny gatunek (C. campestroides)[2][6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała około 28–31 cm, masa ciała około 155 g[2].
Duży dzięcioł o czarnym ciemieniu i potylicy. Z wierzchu ciemny, jaśniej prążkowany; kuper białawy. Wokół czarnych oczu biała obrączka. Złotożółta barwa pokryw usznych rozciąga się aż na pierś. Widoczny ciemny wąs, gardło białe lub czarne (zależy od podgatunku). Spód ciała biały z równomiernymi czarnymi prążkami.
Zasięg, środowisko
[edytuj | edytuj kod]Środkowa, wschodnia i południowo-wschodnia Ameryka Południowa[5], izolowane populacje także w północnej części kontynentu. Sawanna, pampa i inne obszary trawiaste, campos, caatinga, skraje lasów, polany, użytki rolne[2][7]. Rzadki w nizinnych lasach bagiennych, w pobliżu rzek i na wyspach rzecznych.
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Żywi się mrówkami, które zbiera z ziemi. Często widywany w stadach. Gniazda buduje w uschniętych drzewach, norach ziemnych lub kopcach termitów.
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN od 2014 roku uznaje podgatunki dzięcioła łąkowego za osobne gatunki, oba zalicza do kategorii najmniejszej troski (LC – Least Concern). Trendy liczebności ich populacji uznaje się są wzrostowe[3][6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Colaptes campestris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Winkler, H. & Christie, D.A.: Campo Flicker (Colaptes campestris). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-15].
- ↑ a b Colaptes campestris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Picini Leach, 1820 (wersja: 2020-03-02). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-15].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Woodpeckers. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-15]. (ang.).
- ↑ a b BirdLife International, Colaptes campestroides, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2020-04-15] (ang.).
- ↑ Campo Flicker (Colaptes campestris). [w:] Neotropical Birds Online [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).