Dzwonkówka drobnoowocnikowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dzwonkówka drobnoowockowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

dzwonkówkowate

Rodzaj

dzwonkówka

Gatunek

dzwonkówka drobnoowockowa

Nazwa systematyczna
Entoloma speculum (Fr.) Quél.
Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 119 (1872)

Dzwonkówka drobnoowockowa (Entoloma speculum (Fr.) Quél.) – gatunek grzybów z rodziny dzwonkówkowatych (Entolomataceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Entoloma, Entolomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy gatunek ten opisał w 1836 r. Elias Fries, nadając mu nazwę Agaricus speculum. Obecną nazwę nadał mu Lucien Quélet w 1872 r.[1]

Synonimy:

  • Agaricus speculum Fr. 1836
  • Entoloma speculum var. microsporum Armada & F. López 2017
  • Hyporrhodius speculum (Fr.) Henn. 1898
  • Leptonia speculum (Fr.) Fayod 1889
  • Rhodophyllus speculum (Fr.) Quél. 1886[2].

Polską nazwę zarekomendował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 14–37 mm, początkowo wypukły z pofałdowanym i podwiniętym brzegiem, później rozszerzający się z małym garbkiem lub bez garbka, z prostym brzegiem. Jest słabo higrofaniczny; w stanie wilgotnym prześwitująco prążkowany na brzegu lub nie, jaskrawo biały, czasem z bladoszarymi lub bladożółtymi plamami, po wyschnięciu blady. Powierzchnia naga lub na środku lekko kosmkowata[4].

Blaszki

Od 30 do 60, l = 1–5, o szerokości do 5 mm, dość rzadkie, wąsko brzuchate, początkowo białe, potem różowe, czasem z brązowym odcieniem. Ostrza tej samej barwy, całe lub ząbkowane[4].

Trzon

Wysokość 20–65 mm, grubość 2–5 mm, cylindryczny, czasami rozszerzony u podstawy, czasami wygięty, początkowo pełny, potem rurkowaty. Powierzchnia jaskrawobiała lub z szarymi lub żółtawymi odcieniami, zwłaszcza po uszkodzeniu, na wierzchołku czasami kłaczkowato oprószony, ku dołowi nagi, wzdłużnie srebrzysto prążkowany[4].

Miąższ

Cienki, biały, stosunkowo twardy. Zapach słaby do wyraźnie mącznego, zwłaszcza po przekrojeniu. Smak mocno mączny[4].

Cechy mikroskopowe

Podstawki 35–45 × 9–15 µm, 4-zarodnikowe ze sprzążkami. Zarodniki 9–12,5(–13) × 7,5–12 µm, Q = 1–1,25, w widoku z boku nieregularnie 5–6-kątne. Krawędź blaszek płodna. Brak cystyd. Strzępki skórki w kapeluszu wąskie, cylindryczne, typu przejściowego do ixocutis o szerokości 2–7,5 µm z łatwo rozpadającymi się i zżelatynizowanymi ściankami i słabo widocznym, wewnątrzkomórkowym pigmentem. Strzępki ze sprzążkami[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Podano występowanie Entoloma speculum w Ameryce Północnej i Europie[5]. Jest bardzo rzadki[4]. W Polsce Władysław Wojewoda w 2003 r. przytoczył kilkanaście stanowisk[3]. Bardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów[6]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E– gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[7].

Grzyb naziemny występujący w lasach i parkach[3] na glebie bogatej w próchnicę[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-02-13] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-02-13] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f g M.E. Noordeloos, Entoloma, s. 1, „Fungi Euroaei”, 5 (1), Mycobank, 1992, s. 1–760 [dostęp 2023-02-12].
  5. Występowanie Entoloma speculum na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-02-13] (ang.).
  6. Aktualne stanowiska dzwonkówki drobnoowocnikowej w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-02-13] (pol.).
  7. Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.