Dzwonnica w Bychawie
![]() | |
![]() Dzwonnica | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Księdza Piotra Ściegiennego 25 23-100 Bychawa |
Typ budynku | |
Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Bychawy ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie gminy Bychawa ![]() | |
![]() |
Dzwonnica w Bychawie – drewniana dzwonnica z 1862 roku w Bychawie w powiecie lubelskim, wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa lubelskiego[1] .
Czworokątny, na ceglanej podstawie, kryty gontem budynek wzniesiono w 1862 roku przy kościele parafialnym pw. św. Jana Chrzciciela i św. Franciszka z Asyżu. W 1986 roku odnowiono dach[2].
Dzwony[2][edytuj | edytuj kod]
Dzwon Jan – dzwon ważący 900 kg, ufundowany w 1959 roku, posiada płaskorzeźbę z wizerunkiem św. Jana Chrzciciela.
Dzwon Królowa Polski – dzwon ważący 450 kg, ufundowany w 1959 roku, posiada płaskorzeźbę z repliką obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej.
Dzwon Stanisław – dzwon ważący 150 kg, ufundowany w 1879 roku, posiada płaskorzeźbę z wizerunkiem św. Stanisława biskupa i męczennika.