Długie Grodzieckie
Na mapach: 
52°41′02″N 22°13′25″E/52,683889 22,223611
52°41′02″N 22°13′25″E/52,683889 22,223611| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
25 |
| Kod pocztowy |
08-322[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WSK |
| SIMC |
0669447[5] |
Położenie na mapie gminy Ceranów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu sokołowskiego  | |
| 52°41′02″N 22°13′25″E/52,683889 22,223611[1]
| |
Długie Grodzieckie – wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, w gminie Ceranów[6][5].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0669453 | Na Polu | część wsi |
| 0669460 | Nad Jeziorem | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Mieszkańcy wyznania rzymskokatolickiego należą do parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Ceranowie.
Wieś leży w obszarze Natura 2000 w strefie ciszy, w Nadbużańskim Parku Krajobrazowym. Wieś leży nad starorzeczem rzeki Bug, zwanym czasem Jeziorem Grodzieckim, o długości ok. 2 km oddzielonym od Bugu wałem przeciwpowodziowym. Wieś ma charakter rolniczo-turystyczny. Nad jeziorem większość domów to domy letniskowe.
-
Jezioro Grodzieckie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 24127
- ↑ Wieś Długie Grodzieckie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-02-09], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 224 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)