EBCDIC
EBCDIC (ang. Extended Binary-Coded Decimal Interchange Code, rozszerzony dziesiętny kod wymiany o zapisie dwójkowym) – 8-bitowe kodowanie znaków używane do dziś, głównie w systemach IBM mainframe i midrange, a także systemach Fujitsu, Siemens, Bull i Unisys. Można w nim zapisać do 256 różnych symboli, jednak kodowanie EBCDIC występowało w wielu wersjach, odmiennych dla różnych państw. Alternatywny system ASCII wykorzystuje 7 bitów i koduje na nich 128 znaków o numerach 0–127. Rozszerzenia ASCII, takie jak CP852, CP1250, ISO-8859 wykorzystują 8. bit i numerom kodowym 128–255 przypisują nowe znaki.
Pojedynczy znak zapisywany jest na 8 bitach podzielonych na dwie części. Pierwsze 4 bity, nazywane strefą, oznaczają grupę, do jakiej dany znak należy, podczas gdy ostatnie 4 bity, zwane cyfrą, identyfikują konkretny znak.
Poniższa tabela przedstawia kody znaków w kodzie CCSID 500, który jest wariantem EBCDIC. Znaki 0x00–0x3F i 0xFF to znaki sterujące, 0x40 – spacja, 0x41 – twarda spacja, a 0xCA – miękki łącznik.
CCSID 500 x0 x1 x2 x3 x4 x5 x6 x7 x8 x9 xA xB xC xD xE xF 4x â ä à á ã å ç ñ [ . < ( + ! 5x & é ê ë è í î ï ì ß ] $ * ) ; ^ 6x – / Â Ä À Á Ã Å Ç Ñ ¦ , % _ > ? 7x ø É Ê Ë È Í Î Ï Ì ' : # @ ' = ” 8x Ø a b c d e f g h i « » ð ý þ ± 9x ° j k l m n o p q r ª º æ ¸ Æ ¤ Ax µ ~ s t u v w x y z ¡ ¿ Ð Ý Þ ® Bx ¢ £ ¥ · © § ¶ ¼ ½ ¾ ¬ | ¯ ¨ ´ × Cx { A B C D E F G H I ô ö ò ó õ Dx } J K L M N O P Q R ¹ û ü ù ú ÿ Ex \ ÷ S T U V W X Y Z ² Ô Ö Ò Ó Õ Fx 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 ³ Û Ü Ù Ú