Edward Haliżak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Haliżak
Ilustracja
(2019)
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

2 lipca 1950

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność:
międzynarodowa ekonomia polityczna, region Azji i Pacyfiku, międzynarodowy system handlowy
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1980

Habilitacja

1988

Profesura

4 listopada 1999

Polska Akademia Nauk
Status

Komitetu Nauk Politycznych PAN

Profesor zwyczajny
Instytut

Instytut Stosunków Międzynarodowych UW

Stanowisko

Dyrektor
(1990–2016)

Okres zatrudn.

od 1975

Edward Haliżak, właściwie Marian Edward Haliżak (ur. 2 lipca 1950[1]) – polski politolog, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki wykładowca na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1975 ukończył studia w Instytucie Stosunków Międzynarodowych na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 1980 uzyskał stopień doktora (na podstawie pracy pt. Regionalizm w stosunkach międzynarodowych; promotor – Józef Kukułka), a w 1988 stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych (na podstawie dorobku naukowego oraz pracy pt. Współpraca naukowo-techniczna Wschód–Zachód). W 1999 na podstawie rozprawy Region Azji i Pacyfiku w stosunkach międzynarodowych oraz dorobku naukowo-dydaktycznego otrzymał tytuł profesora. Odbył staże w uczelniach amerykańskich: Kent State University (1985), Pittsburg University (1994), University of California, San Diego (1997).

Od uzyskania dyplomu magisterskiego jest związany zawodowo z Instytutem Stosunków Międzynarodowych, gdzie pracował na stanowiskach asystenta-stażysty, adiunkta, profesora UW i profesora zwyczajnego. Od 1982 pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu, a w l. 1990–2016 zajmował stanowisko dyrektora Instytutu[2]. Kierował także Zakładem Ekonomii Politycznej Stosunków Międzynarodowych ISM. Po rozwiązaniu ISM w 2019, Haliżak został pracownikiem Katedry Studiów Regionalnych i Globalnych WNPiSM. Pracuje także w Wyższej Szkole Ekonomii, Prawa i Nauk Medycznych im. prof. Edwarda Lipińskiego w Kielcach. Wykładał ponadto na innych uczelniach prywatnych.

W 2011 został członkiem Komitetu Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk[3]. Jest także przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Studiów Międzynarodowych[1].

Wypromował 39 doktorów, m.in. Degefe Kebede Gemechu i Jakuba Zajączkowskiego[4].

Haliżak był także działaczem Polskiego Związku Piłki Nożnej[5].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Stosunki międzynarodowe w regionie Azji i Pacyfiku, Warszawa 1999
  • Stosunki międzynarodowe. Geneza, Struktura, Dynamika (współredakcja: R. Kuźniar), Warszawa 2000
  • Unia Europejska – nowy typ wspólnoty międzynarodowej (współredakcja: S. Parzymies)
  • Redaktor i autor "Rocznika Strategicznego"

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b KRS 0000345205
  2. Powołanie dr. hab. Jakuba Zajączkowskiego na stanowisko p.o. dyrektora ISM UW, „Instytut Stosunków Międzynarodowych”, 15 marca 2016 [dostęp 2018-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-09] (pol.).
  3. Skład. www.knpol.pan.pl. [dostęp 2015-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 lipca 2015)]. (pol.).
  4. System Wspomagania Wyboru Recenzentów [online], recenzenci.opi.org.pl [dostęp 2019-06-24].
  5. Uchwała nr IV/130 z dnia 5 marca 2009 roku Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej w sprawie powołania składu Wydziału Zagranicznego [online], pzpn.pl, 5 marca 2009, s. 189 [dostęp 2020-08-31].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]