Ejalet Bośni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ejalet Bośni[1] (osm. ایالت بوسنه, Eyālet-i Bōsnâ[2], serb.-chorw. Bosanski pašaluk) – ejalet Imperium Osmańskiego, którego ziemie współcześnie należą do Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Czarnogóry i Serbii. Istniał w latach 1580–1865[3].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Mapa Ejaletu Bośni

Krainy historyczne, które wchodziły w skład ejaletu, to m.in. Bośnia, Hercegowina, Dalmacja, Lika i Slawonia. Pierwszym paszą został Ferhad-paša Sokolović. Siedziba ejaletu znajdowała się w Banja Luce (1580–1639), Sarajewie (1639–1687 i po 1850 roku) i Travniku (1687–1850)[3].

W wyniku V wojny austriacko-tureckiej pod koniec XVII wieku ejalet utracił sandżaki cernički i lički. W 1851 roku przeprowadzono reformę administracyjną, likwidując sandżaki i wprowadzając w ich miejsce 5 okręgów (Sarajewo, Bihać, Banja Luka, Zvornik i Novi Pazar). W 1865 roku Ejalet Bośni połączono z Elajetem Hercegowiny, tworząc wilajet, który od 1878 roku znajdował się pod okupacją austro-węgierską[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krzysztof Krysieniel: Hercegowina na styku narodów, religii i języków. s. 85, seria: POGRANICZE. POLISH BORDERLANDS STUDIES.
  2. geonames - Provinces of the Ottoman Empire. geonames. [dostęp 2022-12-28]. (ang.).
  3. a b c Bosanski pašaluk – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2022-12-28]. (chorw.).