Ethelbert William Bullinger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ethelbert William Bullinger
Ilustracja
E.W. Bullinger
Data i miejsce urodzenia

1837
Canterbury

Data śmierci

1913

Wyznanie

Anglikanizm

Kościół

Kościół Anglii

Ethelbert William Bullinger (ur. 15 grudnia 1837, zm. 6 czerwca 1913) – duchowny anglikański, biblista, twórca hiperdyspensacjonalizmu. Odrzucał naukę o wiecznym potępieniu. Jest autorem około 200 publikacji[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Canterbury (Kent), był najmłodszym z dzieci Williama i Mary (Bent) Bullinger[2]. Jego rodzina pochodziła od szwajcarskiego reformatora Heinricha Bullingera[3].

W latach 1860–1861 studiował teologię na King’s College w Londynie[4]. W 1862 został ordynowany na duchownego anglikańskiego[5]. W latach 1867–1913 pracował w Trynitarnym Towarzystwie Biblijnym[6].

E.W. Bullinger był pierwszym wydawcą The Companion Bible, edycji Pisma Świętego opartej na przekładzie Biblii króla Jakuba zawierającej wnikliwe komentarze oraz przeznaczonej dla osób pragnących poznać i zrozumieć tę księgę. Zawierała ona obszerne komentarze z dogłębną analizą hebrajską i grecką wraz z alternatywnymi tłumaczeniami krytycznych fragmentów wraz z odniesieniami do innych tekstów[7].

Hiperdyspensacjonalizm[edytuj | edytuj kod]

Dzielił historię zbawienia na siedem okresów. Jego podział nazywany jest hiperdyspensacjonalizmem bądź bullingeryzmem. Według dyspensacjonalistów historia Kościoła zaczyna się od dnia Pięćdziesiątnicy, natomiast według Bullingera dopiero po zakończeniu wydarzeń opisanych w księdze Dziejów Apostolskich[8].

Dyspensacjonalizm Bullingera
Czas niewinności Okres bez Prawa Okres Prawa Czas łaski Epoka sądu Tysiącletnie królestwo Stan wiecznej chwały
Rdz 1-3
zakończony wypędzeniem z Edenu
Rdz 4 do Wj 19
zakończony potopem i sądem Babel
Wj 20 do Dz 28
zakończony odrzuceniem Izraela
po zakończeniu Dziejów Apostolskich
Historia Kościoła
zakończy się w Dniu Pańskim
Ucisk
zakończy się zniszczeniem Antychrysta
Ap 20,4-6
zakończy się zniszczeniem Szatana
Ap 20-22 nie będzie miał końca

Inne poglądy[edytuj | edytuj kod]

Pięć krzyży z Ploubezere

Bullinger twierdził, że nowotestamentowy Hades oznacza grób[9]. Uważał, że wbrew dotychczasowej tradycji przekładowej, w Łk 23,43 należy przesunąć przecinek (Zaprawdę mówię tobie dziś, będziesz ze mną w raju)[10]. Był zdania, że Opowieść o bogaczu i Łazarzu – jego zdaniem nie jest to przypowieść – stoi w opozycji do nauki Starego i Nowego Testamentu. Chrystus przedstawił tu nie swoją własną naukę, lecz tradycyjną naukę faryzeuszy, którą potępił i wykorzystał przeciwko nim samym. Chrystus pokonał swoich przeciwników ich własną bronią[11].

Wystąpił z hipotezą, że stauros na którym zmarł Chrystus był palem[12]. Uważał, że wraz z Chrystusem ukrzyżowano czterech łotrów, po dwóch z każdej strony. Powoływał się przy tym na pięć krzyży z Ploubezre na dowód, że nie jest pierwszą osobą, która to odkryła[13].

Był także członkiem Towarzystwa Płaskiej Ziemi[14].

Krytyka i oceny[edytuj | edytuj kod]

Algernon James Pollock zarzucił mu fałszowanie Pisma Świętego[15]. David P. Schnittger skrytykował go za rozpoczynanie historii Kościoła po zakończeniu 28 rozdziału Dziejów Apostolskich[16]. Dyspensacjonalista Harry A. Ironside (1876–1951) zarzucił Bullingerowi szatańskie wypaczenie prawdy Bożej[17]. Hiperdyspensacjonalizm był krytykowany również przez J.C. O'Haira[18].

Ze względu na odrzucanie nauki o wiecznych mękach adwentyści uważają go za wybitnego biblistę[19].

Główne dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • A Critical Lexicon and Concordance to the English and Greek New Testament (1877) ISBN 0-8254-2096-2
  • Number in Scripture: Its Supernatural Design and Spiritual Significance (1894)
  • Figures of Speech Used in the Bible (1898) ISBN 0-8010-0559-0
  • The Witness of the Stars (1907)
  • Pierwszy wydawca The Companion Bible (wydana w 6 tomach, 1909–1922) ISBN 0-8254-2177-2

Leksykon do greckiego NT został wydany 41 razy w latach 1877–1999, Figures of Speech Used in the Bible wydano 35 razy, w trzech językach, w latach 1898–2012, Number in Scripture wydano 29 razy w latach 1894–2011, The Witness of the Stars wydano 33 razy, w 4 językach, w latach 1893–2012[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]