Eutymiusz Wielki
{{{tytuły}}} | |
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]] {{{podpis grafiki}}} | |
Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} |
Czczony przez |
{{{kościół}}} |
Beatyfikacja |
{{{data beatyfikacji}}} |
Kanonizacja |
{{{data kanonizacji}}} |
Wspomnienie |
{{{wspomnienie}}} |
Atrybuty |
{{{atrybuty}}} |
Patron |
{{{patron}}} |
Szczególne miejsca kultu |
{{{miejsce kultu}}} |
[[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]] {{{opis faksymile}}} |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4d/Euthymius_the_Great_%28mosaic_in_Nea_Moni%29.jpg/240px-Euthymius_the_Great_%28mosaic_in_Nea_Moni%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/70/Russia-Suzdal-St_Euthymius_Monastry-Transfiguration_Cathedral-Belfry.jpg/240px-Russia-Suzdal-St_Euthymius_Monastry-Transfiguration_Cathedral-Belfry.jpg)
Eutymiusz Wielki, cs. Prepodobnyj Jewfimij Wielikij (ur. 377 w Melitene, zm. 473) – mnich i pustelnik, święty Kościoła katolickiego, ormiańskiego i prawosławnego.
Życie
Urodził się w Melitene (obecnie Malatya) na terenie Armenii. Tam przyjął święcenia kapłańskie i został zarządcą dóbr monasterskich. Mając dwadzieścia dziewięć lat, w tajemnicy udał się do Palestyny. Podróżując po świętych miejscach, zamieszkiwał głównie w jaskiniach, gdzie wiódł pustelniczy żywot. W końcu osiadł w pustelni między Jerozolimą i Jerychem. Po pięciu latach odszedł głębiej na pustynię i zamieszkał w jaskini położonej na wzniesieniu.
Wokół niego zebrało się grono mnichów, pragnących naśladować jego pustelnicze życie. Eytymiusz objął nad nimi duchowe kierownictwo, jednocześnie nie rezygnując z samotności. W taki sposób powstała wspólnota zakonna z czasem nazwana Ławrą św. Eutymiusza.
Miał jadać tylko w soboty i niedziele, spać nie kładąc się lecz siedząc lub stojąc, przytrzymując się za sznur przywiązany do narożnika celi. Miał mieć również dar przepowiadania przyszłości oraz uleczania chorych. Św. Eutymiusz Wielki zmarł w 473 roku, mając dziewięćdziesiąt sześć lat.
Kult
Wierni zanoszą do niego modlitwy przy braku potomstwa oraz w czasie głodu. Cerkiew prawosławna czci go jako jednego z największych mnichów pierwszych wieków chrześcijaństwa.
- Dzień obchodów
Katolickie Zgromadzenia Księży Marianów wspominają św. Ojca Eutymiusza Wielkiego Bogonosiciela 11 stycznia. W tym dniu obowiązują w liturgii tylko czytania o Świętym[1].
W Kościele katolickim wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 20 stycznia.
Cerkiew prawosławna i Kościół ormiański wspominają świętego mnicha 20 stycznia/2 lutego[a], tj. 2 lutego według kalendarza gregoriańskiego.
- Ikonografia
W ikonografii święty przedstawiany jest w sposób dosyć charakterystyczny. Jest łysiejącym mnichem ubranym w szaty wielkiej schimy, z bardzo długą (w niektórych wyobrażeniach sięgającą po pas), u dołu rozdwajającą się brodą. Rękoma błogosławi lub trzyma w nich zwój ze słowami pouczenia skierowanymi do braci swego monasteru, którego treść bywa różna. Święty jest jedną z głównych postaci przedstawianych na ikonach "Soboru Przenajświętszej Bogarodzicy", gdzie trzyma zwój z napisem: "Dziewica dzisiaj Przedwiecznego rodzi".
Zobacz też
- kult świętych
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- święci prawosławni
- wstawiennictwo świętych
Bibliografia
- Eutymiusz Wielki na cerkiew.pl (oprac. Jarosław Charkiewicz)
- Euthymius von Melitene, "der Große" – Ökumenisches Heiligenlexikon (niem.)