Ewa Łużyniecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Łużyniecka
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1958

profesor nauk technicznych
Specjalność: konserwacja zabytków i historia architektury
Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Habilitacja

29 stycznia 1996

Profesura

14 grudnia 1999[1]

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Wrocławska

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Ewa Łużyniecka (ur. 1958) – polska architekt. Absolwentka z 1982 Politechniki Wrocławskiej. Od 1999 profesor na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej[2]. Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi (2000), Złotą Odznaką Politechniki Wrocławskiej z Brylantem (2015)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. dr hab. inż. Ewa Łużyniecka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-11-26].
  2. Marek Burak, Piotr Pregiel, Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Politechnika Wrocławska, s. 63, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 2022-03-21] (pol.).
  3. prof. dr hab. inż. arch. Ewa Łużyniecka