Ewa Ostrowska (językoznawczyni)
.png)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Profesura | |
Ewa Ostrowska z domu Mróz[a] (ur. 5 maja 1907 w Kolbuszowej, zm. 16 listopada 1977 w Krakowie[2][3][4]) – polska językoznawczyni, polonistka, historyczka literatury polskiej i dialektolożka[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była córką inspektora szkolnego i nauczycielki. Po zdaniu matury w 1926 roku rozpoczęła studia polonistyczne[4] na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Podczas nich była uczennicą m.in Kazimierza Nitscha i Ignacego Chrzanowskiego. Studia ukończyła w 1932 roku, otrzymując tytuł magistra filozofii[3] na podstawie pracy pt. „Mazowieckie nazwy przyrodnicze. 1. Gryka, 2. Chaber, 3. Sokora, 4. Jegla”. Po poprawkach i uzupełnieniu przez Nitscha tekst opublikowano w „Ludzie Słowiańskim”[4]. W latach 1933–1939 oraz 1945–1946 pracowała jako nauczycielka w rzeszowskim gimnazjum. W 1946 roku uzyskała tytuł doktora filologii polskiej, broniąc pracy pt. „Historyczna składnia komparatywu względnego w języku polskim”[3].
W 1947 roku przeniosła się do Krakowa[5]. 1 października tegoż roku rozpoczęła współpracę z zespołem Słownika staropolskiego[6], którą kontynuowała do 1965 roku. W 1948 roku została zatrudniona na Uniwersytecie Jagiellońskim[4]. Początkowo pracowała jako asystent[b] w Zakładzie Filologii Słowiańskiej, a od 1950 roku jako adiunkt w Zakładzie Języka Polskiego. W 1954 objęła funkcję docenta, w 1966 roku stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1973 roku profesora zwyczajnego w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego[5].
Zmarła 16 listopada 1977 w Krakowie[3][5]. Została pochowana na cmentarzu Rakowickim (kwatera LVI, rząd 43, gr. 2)[1].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W 1933 roku wyszła za mąż za Jerzego Ostrowskiego, który zmarł w 1941 roku w obozie koncentracyjnym Mauthausen[5].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Prof. Ewa Ostrowska (Mróz-Ostrowska). in-memoriam.uj.edu.pl. [dostęp 2022-08-06]. (pol.).
- ↑ Ostrowska Ewa, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-08-06].
- ↑ a b c d Kurzowa 1978 ↓, s. 331.
- ↑ a b c d e Margańska 1978 ↓, s. 249.
- ↑ a b c d Gostyń 2000 ↓, s. 632.
- ↑ Kurzowa 1978 ↓, s. 332.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zofia Kurzowa. Ewa Ostrowska (5 maja 1907 - 16 listopada 1977). „Pamiętnik Literacki”, s. 331-335, 1978. Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN. ISSN 0031-0514. (pol.).
- Krystyna Margańska. Prof. dr Ewa Ostrowska (5.V.1907 — 16.XI.1977). „Poradnik Językowy”, s. 249-254, 1978. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. ISSN 0551-5343. (pol.).
- Jan Gostyń, Ewa Ostrowska (1907-1977) [online], ruj.uj.edu.pl, 2000 [dostęp 2022-08-06].