Federico Ricci (kompozytor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Federico Ricci
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 października 1809
Neapol

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 1877
Conegliano

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Federico Ricci (ur. 22 października 1809 w Neapolu, zm. 10 grudnia 1877 w Conegliano[1][2]) – włoski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Brat kompozytora Luigiego Ricciego[1][2]. W latach 1818–1829 kształcił się w konserwatorium w Neapolu, gdzie jego nauczycielami byli Niccolò Antonio Zingarelli, Pietro Raimondi i Vincenzo Bellini[1][2]. Uczył się też u brata, wraz z którym w 1829 roku wyjechał do Rzymu[1]. W kolejnych latach skoncentrował się na działalności kompozytorskiej, pisał głównie opery[2]. Od 1852 do 1869 roku przebywał w Petersburgu, gdzie uczył śpiewu w szkole przy Ermitażnym Tieatrie[1][2]. W 1869 roku osiadł w Paryżu[1][2]. Po przejściu na emeryturę w 1876 roku zamieszkał w Conegliano[1][2].

Opery[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

  • Monsieur de Chalumeaux (wyst. Wenecja 1835)
  • La prigione di Edimburgo (wyst. Triest 1838)
  • Luigi Rolla (wyst. Florencja 1841)
  • Corrado d’Altamura (wyst. Mediolan 1841)
  • Il marito e l’amante (wyst. Wiedeń 1852)
  • Il paniere d’amore (wyst. Wiedeń 1853)
  • Une Folie à Rome (wyst. Paryż 1869)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 379. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2975–2976. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]