Feliks Terlikowski

Feliks Kazimierz Terlikowski
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1885 ; Łowicz
Data i miejsce śmierci	23 lipca 1951 ; Poznań
	profesor nauk rolniczych
	Specjalność: gleboznawstwo
Alma Mater	Uniwersytet Genewski
Doktorat	1910
Profesura	1919
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Akademia Rolnicza w Dublanach; Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu
	Odznaczenia

Feliks Kazimierz Terlikowski (ur. 13 stycznia 1885 w Łowiczu, zm. 23 lipca 1951 w Poznaniu) – polski biolog, gleboznawca i agrochemik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Maturę zdał w Warszawie w 1906 i od razu wyjechał do Genewy, by studiować na tamtejszym uniwersytecie (Wydział Przyrodniczy). Studiował chemię i nauki pokrewne. W 1909 otrzymał stanowisko asystenta. W 1910, po uzyskaniu stopnia doktora, wrócił do Polski i w 1911 objął asystenturę w Akademii Rolniczej w Dublanach przy Rolniczej Stacji Doświadczalnej. W 1914 uzyskał stopień adiunkta. W 1917 wyjechał do Wiednia i Pragi na stypendium naukowe. W tym samym roku powołano go na nowo utworzoną katedrę gleboznawstwa w Dublanach. Działania wojenne przerwały jego karierę na tej uczelni. W końcu sierpnia 1919 przybył do Poznania, gdzie zorganizował powoływaną do życia Katedrę Gleboznawstwa i Rolnictwa na Uniwersytecie Poznańskim. Pracował na niej do wybuchu II wojny światowej, a potem odbudowywał ją po 1945. W roku akademickim 1935/36 objął funkcję dziekana Wydzału Rolniczo-Leśnego i pełnił ją do końca 1948 roku^[1]. Był też inicjatorem utworzenia Instytutu Torfowego w Baborówku. Wielokrotnie wyjeżdżał w naukowe podróże zagraniczne, m.in. do Holandii, Francji i USA.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Był twórcą poznańskiego ośrodka gleboznawczego. Ogłosił prawie sto rozpraw, artykułów, publikacji i podręczników, przede wszystkim z dziedziny gleboznawstwa, agrochemii i nawożenia. Jego główne zainteresowania to:

nawozy sztuczne i ich oddziaływanie na rośliny,
odczyny gleby, kwasowość, wpływy wapnowania,
stosunki wodne gleby w łączności ze strukturą fizyczną i procesami przemian chemicznych, z właściwościami sorpcyjnymi,
żyzność i aktywność gleby.

Wykonał szereg map gleboznawczych Wielkopolski i Pomorza. Współpracował przy tworzeniu map gleb Polski w skali 1:1.000.000. Był członkiem Towarzystwa Gleboznawczego, Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Polskiej Akademii Umiejętności (od 1948), Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk i Akademii Nauk Technicznych. Otrzymał Nagrodę Państwową (1950) i Państwową Nagrodę I stopnia (1951).

Pochowany na Cmentarzu św. Jana Vianneya w Poznaniu (kwatera grobowce-16-5)^[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1951)^[3]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Kolej szklarniowa Akademii Rolniczej w Poznaniu - tworzona z inicjatywy F. Terlikowskiego
Mikołaj Kwinichidze (współpracownik naukowy)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Informacja z mejla od kierownik Archiwum Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu z dnia 16 grudnia 2021.
↑ Terlikowski Feliks – miejsce pochówku [dostęp 2019-03-12]
↑ M.P. z 1951 r. nr 74, poz. 1007 „za wybitną działalność naukową”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ryszard W. Schramm, Feliks Kazimierz Terlikowski, w: Sprawozdania Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, nr 44/45/1955, s.219-225

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

M. Górski - wspomnienie pośmiertne. mazowsze.hist.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. - dostęp 18.9.2014.
Terlikowski Feliks Kazimierz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2014-09-18] .
Onet - dostęp 18.9.2014.

[1] Informacja z mejla od kierownik Archiwum Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu z dnia 16 grudnia 2021.

[2] Terlikowski Feliks – miejsce pochówku [dostęp 2019-03-12]

[3] M.P. z 1951 r. nr 74, poz. 1007 „za wybitną działalność naukową”.

[1]

[2]

[3]