Ferrari F300

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ferrari F300
Ilustracja
Kategoria

Formuła 1

Konstruktor

Ferrari

Projektant

Ross Brawn
Rory Byrne
Willem Toet

Dane techniczne
Nadwozie

monokok z kompozytu włókna węglowego o strukturze plastra miodu

Zawieszenie
przednie

niezależne typu push-rod, podwójne wahacze, skręcane drążki skrętne, sprężyna krążkowa, amortyzatory teleskopowe, stabilizator poprzeczny

Zawieszenie
tylne

niezależne typu push-rod, podwójne wahacze, skręcane drążki skrętne, sprężyna krążkowa, amortyzatory teleskopowe, stabilizator poprzeczny

Silnik

Ferrari 047 3.0 V10

Skrzynia biegów

Ferrari, półautomatyczna, 7 biegów + wsteczny

Paliwo

Shell

Opony

Goodyear

Historia
Debiut

Grand Prix Australii 1998

Kierowcy

Michael Schumacher
Eddie Irvine

Używany

1998

Wyścigi

16

Wygrane

6

Pole position

3

Najszybsze okrążenie

6

Ferrari F310B Ferrari F399

Ferrari F300 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Rossa Brawna, Rory'ego Byrne'a i Willema Toeta, skonstruowany przez Ferrari na sezon 1998. Kierowcami samochodu byli Michael Schumacher i Eddie Irvine.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Model F300 został zaprojektowany jako zupełnie nowy samochód wokół nowych przepisów, uwzględniających mniejszy rozstaw osi i nowe, rowkowane opony, które zastąpiły slicki. Nowatorsko rozwiązany został problem projektu aerodynamicznego, który w następnych latach zapewnił Ferrari przewagę nad rywalami. Zastosowano nowy silnik o oznaczeniu 047, charakteryzujący się kątem nachylenia między rzędami cylindrów wynoszącym 80 stopni. Zmodyfikowano zawieszenie samochodu – przednie amortyzatory nadal były zamontowane pionowo, natomiast drążki skrętne były skręcane, a zarówno z przodu jak i z tyłu zastosowano zawieszenie typu push-rod.

W 1998 roku Michael Schumacher i Ferrari ponownie walczyli o tytuły mistrzowskie, jednakże w roli głównego konkurenta Jacques’a Villeneuve’a i Williamsa zastąpili Mika Häkkinen i McLaren. Decydującym wyścigiem sezonu było Grand Prix Japonii, ale błąd na starcie oraz uszkodzenie opony w trakcie wyścigu pozbawiły Schumachera szans na tytuł mistrzowski. Mimo to Niemiec wygrał sześć wyścigów (Argentyna, Kanada, Francja, Wielka Brytania, Węgry i Włochy), a Ferrari zdobyło 133 punkty w klasyfikacji konstruktorów.

Wyniki w Formule 1[edytuj | edytuj kod]

Sezon Zespół Silnik Kierowcy Wyniki w poszczególnych eliminacjach Wyniki
kierowców
Wyniki
konstruktora
1998 Australia Brazylia Argentyna San Marino Hiszpania Monako Kanada Francja Wielka Brytania Austria Niemcy Węgry Belgia Włochy Luksemburg Japonia Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari Niemcy Michael Schumacher NU 3 1 2 3 10 1 1 1 3 5 1 NU 1 2 NU 86 2 133 2
Wielka Brytania Eddie Irvine 4 8 3 3 NU 3 3 2 3 4 8 NU NU 2 4 2 47 4

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • 1998 F300. [w:] ferrari.com [on-line]. [dostęp 2014-03-07]. (ang.).
  • Ferrari F300. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2014-03-07]. (fr.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]