Figenau
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Figenau (Figenaw) – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Spis treści
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W słup, w polu prawym srebrnym - połu ukoronowanego orła czarnego z mieczem w prawicy.
W polu lewym czarnym - połukotwica srebrna.
Klejnot: między dwoma skrzydłami orlimi, prawym srebrnym a lewym czarnym - ręka zbrojna z mieczem.
Labry: Czarne, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany 18 marca 1569 Michałowi Figenawowi, admirałowi floty polskiej[1].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Figenau - Figenow.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 70. ISBN 83-7181-217-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Figenau z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |