Fleurus (1893)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fleurus
ilustracja
Klasa

krążownik torpedowy

Typ

Wattignies

Historia
Stocznia

Arsenal de Cherbourg, Cherbourg

Położenie stępki

marzec 1891

Wodowanie

18 marca 1893

 Marine nationale
Wejście do służby

październik 1898

Wycofanie ze służby

1910

Los okrętu

złomowany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

normalna: 1280 ton

Długość

68 m między pionami

Szerokość

8,92 m

Zanurzenie

4,8 m

Materiał kadłuba

stal

Napęd
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania
8 kotłów
moc 4000 KM
2 śruby
Prędkość

18 węzłów

Zasięg

2800 Mm przy 10 w.

Uzbrojenie
5 dział kal. 100 mm L/26 (5 x I)
6 dział kal. 47 mm L/40 (6 x I)
4 działka kal. 37 mm L/20 (4 x I)
Wyrzutnie torpedowe

4 × 350 mm

Opancerzenie
pokład 40 mm
Załoga

173

Fleurusfrancuski krążownik torpedowy z lat 90. XIX wieku, jedna z dwóch zbudowanych jednostek typu Wattignies. Okręt został zwodowany 18 marca 1893 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg w Cherbourgu, a do służby w Marine nationale przyjęto go w październiku 1898 roku. Jednostka została skreślona z listy floty w 1910 roku i następnie złomowana.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

Krążowniki torpedowe typu Wattignies stanowiły rozwinięcie wcześniejszych okrętów typu Condor[1][2]. Kadłuby jednostek wykonano ze stali[3].

„Fleurus” zbudowany został w stoczni Arsenal de Cherbourg[1][2]. Stępkę okrętu położono w marcu 1891 roku, a zwodowany został 18 marca 1893 roku[2][4]. Koszt budowy jednostki wyniósł w przeliczeniu 116 300 £[3]. Okręt został ukończony w 1894 roku, jednak stwierdzone wady kotłów spowodowały kilkuletnie opóźnienie przekazania jednostki marynarce[1][2].

Dane taktyczno–techniczne[edytuj | edytuj kod]

Okręt był niewielkim krążownikiem torpedowym[1][2]. Długość między pionami wynosiła 68 metrów, szerokość całkowita 8,92 metra, zaś maksymalne zanurzenie 4,8 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 1280 ton[1][2][a]. Okręt napędzany był przez dwie pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 4000 KM, do których parę dostarczało osiem kotłów Niclausse[1][2]. Maksymalna prędkość napędzanej dwiema śrubami jednostki wynosiła 18 węzłów[1][2][b]. Okręt zabierał maksymalnie 160 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 2800 Mm przy prędkości 10 węzłów[1][2].

Główne uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się z pięciu pojedynczych dział kalibru 100 mm L/26 M1881[1][2]. Oprócz tego na okręcie zainstalowano sześć pojedynczych dział Hotchkiss M1885 L/40 kal. 47 mm i cztery pojedyncze działka kal. 37 mm L/20 M1885[1][2]. Okręt wyposażony był w cztery nadwodne wyrzutnie torped kal. 350 mm[1][2][c].

Wypukły stalowy pokład pancerny miał grubość 40 mm, a nad maszynownią znajdował się koferdam i pokład przeciwodłamkowy[1][2].

Załoga okrętu składała się z 173 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].

Służba[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na problemy z kotłami „Fleurus” został przyjęty do służby w Marine nationale dopiero w październiku 1898 roku[1][2]. W końcu lat 90. XIX wieku z pokładu okrętu usunięto wszystkie wyrzutnie torped[2]. Jednostka została wycofana ze służby w 1910 roku, a następnie złomowana[1][4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Brassey 1894 ↓, s. 291 i Jane 1970 ↓, s. 131 podają, że wyporność wynosiła 1310 ton, zaś według Jane 1900 ↓, s. 126 wyporność wynosiła około 1350 ton.
  2. Podczas przeprowadzonych w 1898 roku prób przy mocy 2000 KM osiągnięto 16,8 węzła, a przy mocy 3000 KM osiągnięto prędkość 17,5 węzła[5].
  3. Jane 1970 ↓, s. 131 podaje, że okręt wyposażony był w pięć wyrzutni torped.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 324.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q Gogin 2021 ↓.
  3. a b Brassey 1894 ↓, s. 291.
  4. a b Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 194.
  5. Jane 1900 ↓, s. 126.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The Naval Annual, 1894. T.A. Brassey (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1894. (ang.).
  • Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: WATTIGNIES torpedo cruisers (1892 - 1898). Navypedia. [dostęp 2021-02-19]. (ang.).
  • Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1900. London: Sampson Low, Marston & Co., 1900. (ang.).
  • Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1905/6. New York: ARCO Publishing Company, 1970. (ang.).