François Hollande
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| I Sekretarz Francuskiej Partii Socjalistycznej | |
| Okres |
od 27 listopada 1997 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
François Hollande (ur. 12 sierpnia 1954 w Rouen) – francuski polityk, pierwszy sekretarz Partii Socjalistycznej w latach 1997–2008, poseł i były eurodeputowany. Kandydat socjalistów w wyborach prezydenckich w 2012.
Życiorys
Jest synem dobrze sytuowanego laryngologa[1]. Absolwent paryskiej uczelni HEC i Instytutu Nauk Politycznych. Ukończył następnie École nationale d'administration jako siódmy słuchacz w swoim roczniku pod względem wyników w nauce. Pracował w Naczelnym Sądzie Rozrachunkowym.
Zaangażował się w działalność Partii Socjalistycznej. Na początku lat 80. był dyrektorem gabinetów kolejnych rzeczników prasowych rządu Pierre'a Mauroy.
W trakcie swojej kariery politycznej obejmował szereg stanowisk w administracji terytorialnej. Był radnym regionu Limousin (1992) i jego wiceprzewodniczącym (1998–2001). Pełnił funkcję radnego, wiceburmistrza, a w latach 2001–2008 mera Tulle. Od 2008 przewodniczy radzie generalnej departamentu Corrèze.
W latach 1988–1993 i 1997–1999 sprawował mandat posła do Zgromadzenia Narodowego. W 1999 przez kilka miesięcy był deputowanym do Parlamentu Europejskiego, członkiem frakcji Partii Europejskich Socjalistów[2]. W 2002 i 2007 ponownie był wybierany do izby niższej francuskiego parlamentu.
W 1997 został pierwszym sekretarzem Partii Socjalistycznej, po objęciu przez Lionela Jospina urzędu premiera. Utrzymał to stanowisko po porażce lewicy w 2002. W trakcie kampanii przedreferendalnej opowiadał się za poparciem Konstytucji dla Europy, wbrew stanowisku części partyjnych liderów (w tym Laurenta Fabiusa).
W 2006 pozostawał, obok swojej ówczesnej partnerki, Ségolène Royal, najpoważniejszym "kandydatem na kandydata" socjalistów do wyborów prezydenckich. Ostatecznie zrezygnował z ubiegania się o ten urząd. 17 czerwca 2007, po drugiej turze wyborów parlamentarnych, ogłoszono rozstanie Ségolène Royal i François Hollande[3].
W 2008 François Hollande zakończył swoje urzędowanie jako przewodniczący Partii Socjalistycznej. W 2011 poprzez prawybory uzyskał nominację na kandydata Partii Socjalistycznej w wyborach prezydenckich przewidzianych na 22 kwietnia 2012. W pierwszej turze uzyskał najwyższe poparcie spośród 10 kandydatów. Otrzymał około 10,27 miliona głosów (28,63%), wyprzedzając ubiegającego się o reelekcję prezydenta Nicolasa Sarkozy'ego[4].
Wybrane publikacje
- La gauche bouge (współautor, pod pseudonimem Jean-François Trans), 1985
- L'Heure des choix. Pour une économique politique (współautor, z Pierre'em Moscovicim), 1991
- L'Idée socialiste aujourd'hui (współautor), 2001
- Devoirs de vérité, 2006
- ↑ Marek Ostrowski. Wybór Marianny. „Polityka”, s. 44–46, 18 kwietnia 2012. [dostęp 22 kwietnia 2012].
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 22 kwietnia 2012].
- ↑ Royal: «J'ai demandé à François Hollande de quitter le domicile». liberation.fr, 17 czerwca 2007. [dostęp 22 kwietnia 2012]. (fr.).
- ↑ Résultats 1er tour. interieur.gouv.fr. [dostęp 23 kwietnia 2012]. (fr.).
Bibliografia
- François Hollande na stronie Zgromadzenia Narodowego XIII kadencji. [dostęp 22 kwietnia 2012]. (fr.).