Przejdź do zawartości

Francesco Santori

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francesco Santori
Francesco Antonio Santori
Data i miejsce urodzenia

16 września 1819
Santa Caterina Albanese

Data i miejsce śmierci

7 września 1894
San Giacomo di Cerzeto

Narodowość

arboreska

Język

włoski
albański

Dziedzina sztuki

poemat
opowiadanie

Ważne dzieła

Emira

Francesco Antonio Santori, znany też jako Anton Santori OFM (ur. 16 września 1819 w Santa Caterina Albanese, zm. 7 września 1894 w San Giacomo di Cerzeto[1][2]) – włoski pisarz, poeta i duchowny katolicki, pochodzenia arboreskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z prowincji Cosenza[1]. Od roku 1835 uczył się w seminarium duchownym, a w 1842 wstąpił do zakonu franciszkanów, gdzie przyjął imię Antonio i pełnił posługę w klasztorze w San Marco Argentano[1][2]. W 1855 próbował założyć klasztor w miejscowości Lattarico, ale po niepowodzeniu tego przedsięwzięcia porzucił zakon[1]. Przeniósł się do Santa Caterina Albanese, gdzie pracował jako nauczyciel, a także jako sprzedawca wykonywanych przez siebie przędzarek[1]. W 1885 objął posadę proboszcza w San Giacomo di Cerzeto, gdzie spędził ostatnie lata życia[1].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy utwór poetycki - poemat liryczny opowiadający o pięknie natury Canzoniere albanese (Śpiewnik albański) Santori napisał w wieku 20 lat. Santori pisał utwory poetyckie, opowiadania, sztuki teatralne[1]. Był autorem gramatyki języka albańskiego, napisanej wierszem[1]. Pracując w klasztorze pisał głównie dzieła o tematyce religijnej, ale także utwory polityczne. W 1848 ukazał się w Neapolu dwujęzyczny poemat Santoriego Il prigionero politico (Więzień polityczny), nawiązujący do wydarzeń Wiosny Ludów we Włoszech. W 1887 ukazało się najbardziej znane dzieło Santoriego - dramat teatralny Emira, w języku albańskim (prawdopodobnie pierwszy tego rodzaju utwór napisany po albańsku[1]). Tłumaczył na język albański bajki Ezopa[1]. Edycję całości zachowanych dzieł Santoriego przygotował lingwista Francesco Altimari z Uniwersytetu Kalabrii w 200 rocznicę urodzin Santoriego[3].

Dzieła wydane drukiem

[edytuj | edytuj kod]
  • 1982: Un Saggio inedito di F. A. Santori sulla lingua albanese e i suoi Alfabet, wyd. Cosenza (opr. Francesco Altimari)
  • 1985: Tre novelle, wyd. Cosenza
  • 1993: Vepra, wyd. Prisztina (opr. Fahredin Gunga)
  • 1997: Emira, wyd. Skopje (opr. Rakip Shabani)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Robert Elsie: Zarys historii literatury albańskiej. Narodziny literatury albańskiej, XVIII-XIX wiek, z.3. Toruń: 2004, s. 42-45. ISBN 978-1-78076-431-3. (pol.).
  2. a b Më 7 shtator 1894 u nda nga jeta Anton Santori, shkrimtari i shquar arbëresh [online], gazetaeprizrenit.net, 2019 (alb.).
  3. The complete works of Anton Santori on the 200th anniversary of his birth [online], koha.net, 2019 (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]