Przejdź do zawartości

Franciszek Cybo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Cybo
ilustracja
książę Spoleto
Okres

od 1503
do 1519

Dane biograficzne
Dynastia

Cybo

Data urodzenia

1450

Data śmierci

25 lipca 1519

Ojciec

Innocenty VIII

Matka

nieznana

Żona

Magdalena de Medici

Dzieci

Lukrecja, Klarysa, Innocenty, Wawrzyniec, Katarzyna, Hipolita, Jan

Franciszek Cybo (ur. 1450, zm. 25 lipca 1519) – włoski szlachcic, nieślubny syn papieża Innocentego VIII, później uznany za prawowitego dziedzica. Znany ze skandali obyczajowych i swojego uzależnienia od hazardu[1], a także małżeństwa politycznego z Magdaleną de Medici, córką Wawrzyńca Wspaniałego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Franciszek urodził się w Neapolu w 1450. Jego ojciec, Giovanni Battista Cybo został później wybrany papieżem. Wcześniej Franciszek wdał się w manię hazardu i kobieciarstwa w Rzymie[2].

Po nieudanych próbach ożenienia się z jedną z córek króla Neapolu, ze względów dynastycznych ożenił się z córką Wawrzyńca Wspaniałego Magdaleną de Medici, wskutek czego papież Leon X, brat Magdaleny, przekazał im Palazzo Pazzi.

Franciszek był uzależniony od hazardu i niejednokrotnie popadał w długi. Mimo to otrzymał dzięki ojcu tytuł Kapitana Generalnego Kościoła. W 1488 roku został gubernatorem rzymskim i głównym dowódcą wojsk Państwa Kościelnego. W 1490 roku mianowany hrabią Cerveteri i Anguillara a następnie hrabią Świętego Pałacu Laterańskiego[1].

Z pomocą ojca Innocentego VIII próbował opanować Państwo Kościelne. W roku 1490, gdy rozpowszechniły się plotki o śmierci jego ojca, spróbował przejąć skarb Kościoła[2]. Informacja o zgonie papieża okazała się jednak nieprawdą i przejęcie majątku nie powiodło się. Znaczna część skarbu jednak nie została odnaleziona.

Dwa lata później, po śmierci ojca w roku 1492, uciekł z Rzymu, po czym mieszkał m.in. w Genui. Po wyborze na papieża w 1503 roku Juliusza II, sojusznika Franciszka, rodzina Cybo mogła powrócić do Rzymu. Od nowego papieża Franciszek otrzymał inwestyturę Księstwa Spoleto. W 1515 roku został mianowany baronem a w 1516 księciem Romanii i Viterbo.

Zmarł w drodze do Tunisu. Został pochowany obok ojca w bazylice Świętego Piotra.

Potomstwo

[edytuj | edytuj kod]

Miał siedmioro dzieci, z których troje zmarło we wczesnym dzieciństwie. Pozostała czwórka odegrała ważną rolę w epoce renesansu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b CIBO, Francesco in "Dizionario Biografico" [online], www.treccani.it [dostęp 2022-07-11] (wł.).
  2. a b George L. Williams, Papal Genealogy: The Families and Descendants of the Popes., McFarland & Company, Inc., 1998 (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]