Franciszek Dworok
Data i miejsce urodzenia |
1893 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
27 listopada 1941 |
Odznaczenia | |
|
Franciszek Dworok (ur. 1893 w Wirku[1], zm. 27 listopada 1941 w Mauthausen) – dowódca w powstaniach śląskich, oficer Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Wirku w rodzinie robotniczej. W latach 1898 – 1913 pracował jak hutnik w Friedenshütte. Lata 1913-1918 spędził na służbie w niemieckiej marynarce wojennej, z której zdezerterował. Po powrocie do rodzinnej miejscowości organizował Radę Żołnierską i Radę Robotniczą w Nowym Bytomiu. Od lutego 1919 członek Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska – tworzył jej placówki w Wirku i Nowym Bytomiu.
W I powstaniu śląskim walczył w rejonie Świętochłowic, natomiast w II powstaniu już jako dowódca rejonu Nowy Bytom-Chebzie-Godula-Chropaczów-Lipiny-Świętochłowice. Podczas III powstania dowódca baonu Dworok w rejonie Bierawa-Kędzierzyn-Koźle Port.
Po zakończeniu powstań śląskich służył w randze podporucznika w 23 Pułku Artylerii Lekkiej. W latach 1923–1939 komendant hutniczej straży pożarnej w Hucie Pokój.
W dniach 1-2 września 1939 organizator Ochotniczych Oddziałów Powstańczych w rejonie Nowego Bytomia. 3 września 1939 wzięty do niewoli i odstawiony do obozu jenieckiego, a stamtąd do obozu Dachau. Zginął w 1941 roku w obozie Mauthausen-Gusen.
Odznaczony m.in. Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi, Gwiazdą Górnośląską i Złotym Krzyżem Zasługi
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ obecnie dzielnica Rudy Śląskiej
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia Powstań Śląskich - Instytut Śląski w Opolu, Opole 1982, s 110.
- Uczestnicy I powstania śląskiego
- Uczestnicy II powstania śląskiego
- Uczestnicy III powstania śląskiego
- Więźniowie KL Dachau
- Ofiary KL Mauthausen-Gusen
- Odznaczeni Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi
- Odznaczeni Gwiazdą Górnośląską
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Urodzeni w 1893
- Zmarli w 1941