Franciszek Mliczek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Mliczek
Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1924
Huta Brzuska

Data śmierci

23 kwietnia 1995

Chargé d’affaires a.i. PRL w Kambodży
Okres

od 1971
do 1976

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Bolesław Iwankow

Następca

Sergiusz Mikulicz

Chargé d’affaires a.i. PRL w Laosie
Okres

od 1976
do 1979

Poprzednik

Władysław Domagała

Następca

Marek Czurlej

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Franciszek Mliczek (ur. 17 stycznia 1924[1] w Hucie Brzuskiej[2], zm. 23 kwietnia 1995[1]) – polski dyplomata, chargé d’affaires w Kambodży (1971–1976) oraz Laosie (1976–1979).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana[3]. Pochodził z rodziny robotniczej. W 1928 wyjechał z rodzicami do Francji. W 1941 rozpoczął pracę jako ślusarz. Brał czynny udział w ruchu oporu. W 1945 powrócił do Polski. Ukończył szkołę dyplomatyczno konsularną[2]. Do 1967 był I sekretarzem w Ambasadzie w Tel Awiwie. Po powrocie dyrektor Departamentu Afryki w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Następnie pełnił funkcje chargé d’affaires w Kambodży akredytowanego także w Birmie (1971–1976) oraz w Laosie (1976–1979)[4].

Jako członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej był m.in. referentem Podstawowej Organizacji Partyjnej przy MSZ (1951–1952)[5].

Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-05-19].
  2. a b F. Mliczek ambasadorem w Laosie, „Dziennik Bałtycki”, 279 (9751), 16 grudnia 1975, s. 1 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-19].
  3. a b Uchwała Rady Państwa z dnia 20 lipca 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1483).
  4. a b Borys Lewytzky, Juliusz Stroynowski, Who's who in the socialist countries: a biographical encyclopedia of 10.000 leading personalities in 16 communist countries, New York München: K.G. Saur Verlag Dokumentation Saur KG, 1978, s. 411, ISBN 978-0-89664-011-5 (ang.).
  5. Paweł Ceranka, Podstawowa Organizacja Partyjna PZPR w Ministerstwie Spraw Zagranicznych 1949–1989, „Pamięć i Sprawiedliwość”, 1 (27), Warszawa 2016, s. 300, ISSN 1427-7476 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-19].
  6. Uchwała Rady Państwa z dnia 10 stycznia 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 415).