Franciszek Raczek
Franciszek Raczek (ur. 20 listopada 1897 w Okrajniku[1], zm. 19 lutego 1987[2]) – pułkownik Wojska Polskiego, uczestnik I i II wojny światowej, autor podręczników wojskowych i wspomnień wojennych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczęszczał do gimnazjum w Białej[1]. W 1915 powołany do armii Austro-Węgierskiej, po czym skierowany na front włoski[1]. Został ranny, otrzymał awans na chorążego, a następnie, w 1917, dostał się do niewoli francuskiej[1]. Jesienią 1918 zapisał się do armii Hallera[1].
W 1919 powrócił do Polski i wstąpił do Wojska Polskiego[1]. Walczył w wojnie z bolszewikami; w trakcie działań wojennych został ponownie ranny i odznaczony Krzyżem Walecznych[1]. Po zakończeniu wojny pozostał w wojsku, trafiając po ukończeniu odpowiednich kursów do 45 pułku piechoty w Równem[1].
W latach 30. znajdował się w składzie Komisji Regulaminowej w Departamencie Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych[1]. Zajmował się redakcją instrukcji wojskowych, m.in. instrukcje strzelectwa wyborowego, instrukcję strzelecką z karabinu, instrukcje oraz opisy moździerza i armatki piechoty[1]. W owym czasie awansowany do stopnia majora[1].
Uczestniczył w kampanii wrześniowej, walcząc w Dubnem[1]. W październiku 1939 przedostał się do Francji, gdzie kontynuował służbę, teraz jako dowódca batalionu w 2 Dywizji Piechoty[1]. Następnie dowodził 5 pułkiem piechoty[1]. Po upadku Francji przedostał się do Szwajcarii, gdzie wraz z innymi oficerami przebywał w obozie dla internowanych[1]. Latem 1944 ponownie przedostał się do Francji, a stamtąd do Szkocji, gdzie został dowódcą batalionu ciężkich karabinów maszynowych w Dywizji Grenadierów[1].
Po wojnie pozostał w Szkocji, gdzie zaangażował się w działalność kombatancką i polonijną[3]. W 1954 przeprowadził się do Londynu[2]. Tam napisał i wydał kilka książek historycznych i wspomnieniowych, m.in. Dzieje Internowania 2 Dywizji Strzelców Pieszych w Szwajcarii, Od pastuszka do pułkownika, Wspomnienia żołnierskie na wesoło[2]. W 1980 powrócił do Polski i zamieszkał w Pietrzykowicach[2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[2]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[2]
- Krzyż Walecznych[2]
- Złoty Krzyż Zasługi[2]
- Croix de Guerre[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Blitz i inni, Słownik biograficzny Żywiecczyzny. Tom I, Żywiec: Spółdzielnia wydawnicza Gazeta Żywiecka, 1995, s. 174-175, ISBN 83-902605-1-4 .
- Urodzeni w 1897
- Zmarli w 1987
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Krzyżem Wojennym (Francja)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Uczestnicy starć kampanii wrześniowej (strona polska)
- Żołnierze Wojska Polskiego na emigracji w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej