Franciszek Rudnicki (profesor nauk rolniczych)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Zygmunt Rudnicki

Franciszek Zygmunt Rudnicki (ur. 18 września 1944 w Ostrożeniu[1][2][3]) – polski profesor nauk rolniczych, specjalista w zakresie uprawy roli i roślin, agroekologii, metodologii nauk rolniczych, profesor Wydziału Rolnictwa i Biotechnologii Politechniki Bydgoskiej im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich[1][4].

W 1963 r. ukończył Technikum Ogrodnicze w Widzewie, a w 1968 r. studia rolnicze w Wyższej Szkole Rolniczej w Szczecinie[2][1][3]. W macierzystej uczelni podjął pracę jako asystent, następnie adiunkt. Na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej w Szczecinie uzyskał w 1976 r. stopień doktora, a w 1983 r. stopień doktora habilitowanego w zakresie uprawy roli i roślin[2][1][3][4].

W 1983 roku został zatrudniony na Wydziale Rolniczym Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy (obecnie Wydział Rolnictwa i Biotechnologii Politechniki Bydgoskiej), na stanowisku docenta, następnie profesora nadzwyczajnego i profesora zwyczajnego[2]. W 1994 r. uzyskał tytuł profesora nauk rolniczych[4][2][1][3][5]. W uczelni bydgoskiej pełnił m.in. funkcje członka senatu akademickiego (1987–2008), prorektora ds. nauki (1990–1992), prodziekana Wydziału Rolniczego ds. nauczania i wychowania (1984–1987), kierownika Katedry Podstaw Produkcji Roślinnej i Doświadczalnictwa (1984–2008), kierownika studiów doktoranckich (1996–2014)[2][1][6][7][8]. Obecnie emeryt[8].

Autor ponad 250 publikacji naukowych i popularnonaukowych z zakresu agronomii[8]. Jego badania i zainteresowania naukowe dotyczą biologicznych, agroekologicznych i agrotechnicznych uwarunkowań produkcyjności i wartości użytkowej roślin uprawnych, problemów rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich, metod badań rolniczych[3][9]. Publikował też swoje poglądy i opinie dotyczące nauk rolniczych i kształcenia rolniczego w Polsce[10][11].

Wypromował 125 magistrów lub inżynierów rolnictwa i 11 doktorów nauk rolniczych[5][8], promotor 1 doktora honoris causa[7]. Do 2023 roku dwoje jego wychowanków (Dariusz Jaskulski i Anna Wenda-Piesik) uzyskało tytuł profesora, a troje stopień doktora habilitowanego (Lech Gałęzewski, Karol Kotwica, Ewa Jendrzejczak)[4].

Działalność zawodowa i społeczna

  • Komisja ds. rejestracji odmian zbóż w COBORU (1996–2012)[1][3][8]
  • Rada naukowa Parku Narodowego "Bory Tucholskie" (1999–2009)[1][8]
  • Rada Naukowa Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa - PIB w Puławach (2002–2008)[1][3][8]
  • Zespół Doradców Wojewody Kujawsko-Pomorskiego ds. wsi i rolnictwa (2002–2008)[1][8]
  • Państwowa/Polska Komisja Akredytacyjna (członek 2002–2011; ekspert 2012–2017)[1][3][8]
  • Krajowy Zespół Koordynacyjny Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego (2003–2014)[1][8]
  • Kujawsko-Pomorski Zespół Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego (przewodniczący 2002–2023)[12]
  • Rzecznik dyscyplinarny Komisji Dyscyplinarnej przy Radzie Głównej Szkolnictwa Wyższego (2006–2012)[8]
  • Prezes Rady Zakładowej Związku Nauczycielstwa Polskiego w AR Szczecin (1980–1982)[9]
  • Prezes Klubu Uczelnianego Akademickiego Związku Sportowego (1974–1977[9] i 1997–2000[13])

Przynależność do organizacji naukowych[edytuj | edytuj kod]

  • European Society for Agronomy (1990–2012)[1][2][3][8]
  • Szczecińskie Towarzystwo Naukowe (1979–1985)[2]
  • Bydgoskie Towarzystwo Naukowe (1984–2005)[2][3]
  • Polskie Towarzystwo Agronomiczne (1984–2017)[1][2][3], przewodniczący Zarządu Oddziału w Bydgoszczy (1998–2008)[1][8]
  • Komitet Uprawy Roślin PAN (członek 1999–2016)[1][3][4], przewodniczący Komitetu (2007-2011)[4][8]

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Złota Księga Nauki Polskiej. Naukowcy Zjednoczonej Europy. 2006, ISBN 83-920014-6-X
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Kwaśniewska K., Rak M., Naukowcy Bydgoszczy. Słownik biograficzny 1997, ISBN 83-85860-48-7
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u 60 lat Wydziału Środowiska i Rolnictwa Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie 1954–2014. ISBN 978-83-7663-180-6
  4. ↑ a b c d e f Prof. dr hab. inż. Franciszek Zygmunt Rudnicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-08-07].
  5. ↑ a b 50 lat. Wydział Rolnictwa i Biotechnologii Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy. 2019. ISBN 978-83-65603-89-0
  6. ↑ 45 lat. Wydział Rolnictwa i Biotechnologii Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy. 2014. ISBN 978-83-64235-31-3
  7. ↑ a b 40 lat Wydział Rolniczy Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy. Wyd Uczeln. UTP Bydgoszcz, 2009, ISBN 978-83-61314-92-9
  8. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Złota Księga Nauk Przyrodniczych, Gliwice: HELION, 2017, s. 397, ISBN 978-83-942601-6-3.
  9. ↑ a b c d e f Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny., t. III, Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 2000, ISBN 83-905295-8-0.
  10. ↑ Franciszek Rudnicki, O niektórych problemach i twórczym charakterze nauk rolniczych, „Fragm. Agron.”, 29 (2), 2012, s. 7-16 [dostęp 2023-08-07].
  11. ↑ Franciszek Rudnicki, Kształcenie rolnicze w Polsce – teraźniejszość i przyszłość, „Fragm. Agron.”, 30 (4), 2013, s. 189–193 [dostęp 2023-08-07].
  12. ↑ Zespół PDO - SDOO Chrząstowo [online], chrzastowo.coboru.gov.pl [dostęp 2023-11-04].
  13. ↑ Ze sportu, „Biuletyn Informacyjny ATR”, 4(8), Bydgoszcz: Akademia Techniczno-Rolnicza, 1998, s. 28, ISSN 1429-5490 (pol.).
  14. ↑ Wyróżnieni Złotym Medalem za Długoletnią służbę, „Format UTP - Kwartalnik Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy” (3(54)/4(55)), Bydgoszcz 2010, s. 76, ISSN 2081-0148.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Franciszek_Rudnicki_(profesor_nauk_rolniczych)&oldid=73473800”