Franciszek Stępniowski

Franciszek Stępniowski
	Pułkownik
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1926 ; Tyśmienica
Data i miejsce śmierci	27 września 1989 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1945-1989
Siły zbrojne	Ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	Marynarka Wojenna, Wojska Obrony Powietrznej Kraju, Wojskowa Akademia Polityczna, Główny Zarząd Polityczny Wojska Polskiego, Wydawnictwo MON
Stanowiska	redaktor naczelny i dyrektor Wydawnictwa MON
	Odznaczenia

Franciszek Stępniowski (ur. 22 lutego 1926 w Tyśmienicy, zm. 27 września 1989 w Warszawie) – polski wydawca, oficer, pułkownik Ludowego Wojska Polskiego, wieloletni redaktor naczelny i dyrektor Wydawnictwa MON.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Centralnej Szkoły Oficerów Politycznych w Łodzi (1945) oraz Wydziału Historycznego Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego (1962). W latach 1945–1951 służył w korpusie oficerów polityczno-wychowawczych Marynarki Wojennej. W latach 1952–1955 wykładowca nauk społecznych w Oficerskiej Szkole Piechoty nr 5, a w okresie 1956–1957 w Oficerskiej Szkole Radiotechnicznej w Jeleniej Górze. 1957–1958 - zastępca dowódcy do spraw politycznych jednej z dywizji lotniczych, 1962–1964 - szef Wydziału Politycznego Centrum Szkolenia Specjalistów Artylerii i Radiotechniki Wojsk OPK, 1964–1965 - sekretarz Komitetu PZPR Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. Następnie przez 2 lata (1966–1968) był wykładowcą w Wojskowej Akademii Politycznej. W latach 1969–1972 służył w Głównym Zarządzie Politycznym WP, awansując w 1969 do stopnia pułkownika. Od 1973 był redaktorem naczelnym, a od 1984 dyrektorem Wydawnictwa Ministerstwa Obrony Narodowej.

Członek PPR (1945–1948) oraz PZPR (od 1948). Członek Polskiego Towarzystwa Wydawców Książki.

Mieszkał w Warszawie. Żonaty z Marią Stanisławą z domu Pałczyńską (1938-2003). Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B38-3-15)^[1].

Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1254–1255