Frankfurt (Main) Südbahnhof
 Budynek dworca | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj związkowy | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
| Zarządca | |
| Data otwarcia |
15 listopada 1873, 1914 |
| Poprzednie nazwy |
(Frankfurt) Bebraer Bahnhof |
| Liczba pasażerów |
22 500[1] |
| Dane techniczne | |
| Liczba peronów |
5 + 1 metra |
| Liczba krawędzi peronowych |
9 + 2 metra |
| Kasy |
czynne |
| Linie kolejowe | |
| |
Położenie na mapie Frankfurtu nad Menem  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
Położenie na mapie Hesji  | |
 50°05′58″N 8°41′10″E/50,099444 8,686111
| |
| Strona internetowa | |
Frankfurt (Main) Südbahnhof – stacja kolejowa we Frankfurcie nad Menem, w Hesji, w Niemczech. Położona jest w dzielnicy Sachsenhausen, leżącej na południe od śródmieścia, po lewej stronie Menu. Na planach sieciowych i rozkładach jazdy opisywany jest zazwyczaj skróconą nazwą Frankfurt(Main)Süd.
Südbahnhof, czyli Dworzec Południowy stanowi jeden z trzech (obok Dworca Głównego i dalekobieżnego dworca na lotnisku) dworców, na których zatrzymują się regularnie pociągi dalekobieżne (InterCity i Intercity-Express), a także główny dworzec dla pociągów nocnych. Stanowi ponadto przystanek dla regionalnych pociągów osobowych (Regionalbahn, Regional-Express) oraz węzeł szybkiej kolei miejskiej (S-Bahn Ren-Men) i metra.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Obecny dworzec otwarto 15 listopada 1873 jako Bebraer Bahnhof, jednocześnie z Dworcem Głównym w Offenbach. Dworzec należał do Bebraer Bahn, pruskiej kolei państwowej łączącej Bebrę przez Fuldę i Hanau z Frankfurtem, która tego dnia uruchomiła nową trasę łączącą Hanau z Frankfurtem po lewej stronie Menu. Tym samym Sachsenhausen i Offenbach uzyskały bezpośredni dostęp do tej linii kolejowej, stanowiącej do dziś główne połączenie Frankfurtu z Lipskiem, Berlinem i Hamburgiem. Wcześniej pociągi z Bebry jeździły po prawym (północnym) brzegu Menu przez Frankfurt-Hanauer Eisenbahn oraz Städtische Verbindungsbahn Frankfurt am Main.
Dotychczasowy dworzec Frankfurt-Sachsenhausen przy Darmstädter Landstraße służył natomiast odtąd ajedynie kursującym wahadłowo pociągom Frankfurt-Offenbacher Lokalbahn i został nazwany Lokalbahnhof (Dworzec Lokalny).
W roku 1914 otwarto obecnie istniejący budynek wejściowy dworca. Budynek o formach uproszczonej secesji przypomina otwarty w tym samym roku dworzec Frankfurt (Main) Höchst. Architektem obu dworców był Armin Wegner[2]. Cztery krawędzie peronowe nakryte były łukową halą peronową o konstrukcji stalowej – słupy hali, nakrywającej całą szerokość peronu drugiego, opierały się na pierwszym i trzecim peronie. Pozostałe perony zadaszone były indywidualnymi dachami.
Stacja metra[edytuj | edytuj kod]
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data otwarcia |
1984 |
| U1, U2, U3, U8 | |
| Poprzednia stacja |
początek linii |
| Następna stacja | |
W czasie budowy przedłużenia linii metra na południową stronę Menu (otwarcie linii w 1984) prawie cały budynek wejściowy został rozebrany, po czym zmontowano go z wykorzystaniem oryginalnych fragmentów w dawnej formie. Odtąd mieści się w nim również ośrodek kultury z salą wielofunkcyjną. Nie odbudowano rozebranej wówczas hali peronowej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Artykuł we Frankfurter Rundschau.
- ↑ Volker Rödel: Der Hauptbahnhof zu Frankfurt am Main. Aufstieg, Fall und Wiedergeburt eines Großstadtbahnhofs. Konrad Theiss Verlag, Stuttgart 2006, s. 104, ISBN 978-380-62-2043-8.