František Antonín Šebesta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franz Anton Sebastini
Ilustracja
Madonna Różańcowa z Dominikanami
(1775-1781)
Imię i nazwisko

František Antonín Šebesta

Data i miejsce urodzenia

1724
Kojetín

Data i miejsce śmierci

1789
Prościejów

Narodowość

czeska

Dziedzina sztuki

Malarstwo

Epoka

Barok

František Antonín Šebesta (znany również jako Franz Anton Sebastini[1]) (ur. 1724 w Kojetínie, zm. 3 marca 1789 w Prościejowie) – morawski malarz barokowy tworzący głównie na Górnym Śląsku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Artysta pochodził z Moraw; głównie występował pod zitalianizowaną formą nazwiska Sebastini. Był związany ze środowiskiem Akademii Wiedeńskiej. W 1754 lub w 1755 roku przybył wraz z rodziną do Prościejowa. Tu otrzymał pierwsze zamówienie na wykonanie dekoracji malarskiej w tamtejszym klasztorze i kościele bonifratrów. Po 1755 roku pracował u boku Franza Antona Maulbertscha[2]. Styl austriackiego malarza charakteryzujący się odważnymi efektami świetlnymi i ekspresją, widoczny był w późniejszych dziełach Sebastiniego. W latach 1766-68 pracuje Sebastini dla Antoniego hr. Salma Reifferscheidta, wykonując dekoracje malarskie w Rajci oraz w letniej rezydencji w pobliskim Sloupie. W tym też okresie artysta prowadził warsztat i miał własnych uczniów. Latem 1768 roku malarz pracował w dobrach hrabiego w Paclawicach. Na Górny Śląsk artysta przybył pod koniec 1773 lub na początku 1774 roku, kiedy to zgodnie z zachowanym dokumentem wykonał pierwszą swoją pracę: freski w pałacu w Wysokiej i w kaplicy św. Józefa w kościele parafialnym w Głogówku[2]. Stworzył liczne freski i obrazy olejne; dla rudzkich cystersów wykonał freskową dekorację kościoła parafialnego w Maciowakrzu oraz cykle ściennych malowideł w dworze w Stodołach oraz w refektarzu w samych Rudach[3]. Na Górnym Śląsku, w Głogówku, pracował często wraz z rzeźbiarzem Johannem Schubertem. W latach 1783-1784 Sebastini wykonał ostatnie swoje wielkie zamówienie - malowidła ścienne w kościele Zwiastowania N.P.Marii w Šternberku w Sudetach Wschodnich.

W 1749 roku ożenił się i posiadał synów Maksymiliana, Jan Franciszka Alojzego oraz córki Marię Teklę i Marię Wiktorię.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Na Morawach[edytuj | edytuj kod]

  • Zamek Rájec nad Svitavou, malarstwo ścienne (po 1763)
  • Velké Losiny, Droga krzyżowa (1784)
  • Šternberk, dawny klasztor augustianów: refektarz; dawny kościół klasztorny (obecnie kościół parafialny): freski
  • Chvalnov, Kościół pw Jakuba Starszego Trzy ołtarze

Na Górnym Śląsku[edytuj | edytuj kod]

  • Głogówek
    • Kościół parafialny pw. św. Bartłomieja: freski ze scenami z życia św. Bartłomieja; owalny medalion nad wejściem do kaplicy św. Józefa zawiera autoportret Sebastiniego. (1776/81)
    • Kościół i klasztor franciszkański, wewnętrzna i zewnętrzna konstrukcja domku loretańskiego z biblijnymi scenami (1770)
    • Szpital przy kościele: wizerunek św. Mikołaja (1780)
    • Freski w kaplicy zamkowej ze scenami z życia św. Jana Chrzciciela (1780)
    • Ratusz: Matka Boża i Uran jako bóg czasu (około 1774)
  • Solec, obrazy olejne św. Józef (1780)
  • Łącznik, Kościół parafialny pw. Nawiedzenia NMP: freski sufitowe przedstawiające sceny z życia św. Marii (1761)
  • Maciowakrze, Kościół parafialny św. Floriana: malowidła ścienne i sufitowe (po 1773)
  • Kujawy, Kościół parafialny Świętej Trójcy: ołtarz główny (1776)
  • Śmicz, główny obraz ołtarzowy Męczeństwo św. Katarzyny (1778)
  • Opactwo Cystersów w Rudach, refektarz; kościół klasztorny: freski sufitowe w Kaplicy Świętego Krzyża (1780)
  • Branice: rokokowe malarstwo
  • Wysoka: polichromie, paradna klatka schodowa, komnaty I piętra (1774)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Personensuche
  2. a b Biografia artysty. [dostęp 2014-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  3. Freski w Kaplicy Świętego Krzyża

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Literatura dodatkowa[edytuj | edytuj kod]

  • I. Płazak, Działalność artystyczna Franciszka Antoniego Sebastiniego na Górnym Śląsku, Bytom 1967
  • I. Eckert, Die Fresken des Schlesisch-mährischen Malers Franz Anton Sebastini, 'Zeitschrift für Ostforschung. Länder und Völker im Östlichen itteleuropa”, 4 (1953) s.188
  • I. Krsek, F. A. Šebesta-Sebastini (jeho malířské dílo na našem území), Olomouc 1956, s.12
  • A. Kosian, Der Deutsche Gedanke in der Bau und Kunstformen der Oberglogauer Pfarrkirche, „Schlesische Geschichtsbläter”, 3 (1937)
  • P. Toman, Nový slovník československých výtvarných umělců, T.II Pra­ha 1950
  • Ewa Chojecka, Sztuka Górnego Śląska od średniowiecza do końca XX wieku, Muzeum Śląskie, Katowice 2004

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]