Françoise Gaspard
Data i miejsce urodzenia |
7 czerwca 1945 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, socjolog, historyk |
Alma Mater | |
Stanowisko |
poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1979–1981), deputowana do Zgromadzenia Narodowego (1981–1988) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Françoise Gaspard (ur. 7 czerwca 1945 w Dreux) – francuska polityk, socjolog i historyk, działaczka feministyczna, od 1979 do 1981 posłanka do Parlamentu Europejskiego I kadencji, deputowana krajowa.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodzi z rodziny o tradycjach lewicowych i komunistycznych. Córka uczestnika ruchu oporu Jeana Gasparda i Paule z domu Aubé. Studiowała historię, prawo publiczne i politologię na Université de Paris X i w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu. W 1977 została absolwentką École nationale d’administration w ramach promocji André Malraux[1]. Pracowała w administracji państwowej i jako wykładowca historii na Université Paris Sorbonne, uzyskała także agrégation z historii i geografii. Została pracownikiem naukowym w ramach centrum badań i interwencji społecznych École des hautes études en sciences sociales. Autorka licznych publikacji naukowych i książek z zakresu socjologii miasta, migracji, ruchów społecznych, a także historii, feminizmu i homoseksualizmu.
W 1963 wstąpiła do Zjednoczonej Partii Socjalistycznej, następnie przeszła do Partii Socjalistycznej. W kadencji 1977–1983 sprawowała funkcję mera rodzinnego Dreux. W 1979 wybrana posłanką do Parlamentu Europejskiego, przystąpiła do frakcji socjalistycznej. Z mandatu zrezygnowała w 1981[2], następnie przez dwie kadencje zasiadała w Zgromadzeniu Narodowym[3]. Po zakończeniu kariery politycznej w 1988 zajęła się działalnością w organizacjach międzynarodowych i kobiecych, współpracowała przy projektach społecznych Komisji Europejskiej i była francuską delegatką przy Komisji Narodów Zjednoczonych ds. statusu kobiet. Założyła sieć wsparcia dla kobiet Demain la parité, działała również na rzecz parytetów wyborczych.
W latach 80. publicznie ujawniła swoją orientację homoseksualną. W 2013 zawarła homoseksualny związek małżeński.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]W 1994 odmówiła przyjęcia Legii Honorowej V klasy[4], otrzymała ją jednak w 1998. Następnie odznaczana Legią Honorową IV klasy (2008) i III klasy (2015).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Françoise Gaspard. dictionnaire-creatrices.com. [dostęp 2022-12-07]. (fr.).
- ↑ Françoise Gaspard. europarl.europa.eu. [dostęp 2022-12-07].
- ↑ Françoise Gaspard. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2022-12-07]. (fr.).
- ↑ Françoise Gaspard. liberation.fr, 3 stycznia 1995. [dostęp 2022-12-07]. (fr.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Karine Dovraux: Françoise Gaspard, actrice et observatrice du féminisme politique. educationfeministe.free.fr, wrzesień 2010. [dostęp 2022-12-07]. (fr.).
- Absolwenci i studenci Uniwersytetu Paryskiego
- Absolwenci Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu
- Absolwenci École nationale d’administration w Paryżu
- Francuscy historycy
- Francuscy socjolodzy
- Francuscy pisarze
- Francuscy parlamentarzyści (V Republika)
- Francuscy posłowie do Parlamentu Europejskiego
- Francuscy samorządowcy
- Francuskie feministki i feminiści
- Kawalerowie Legii Honorowej
- Komandorzy Legii Honorowej
- Oficerowie Legii Honorowej
- Ludzie urodzeni w Dreux
- Politycy Partii Socjalistycznej (Francja)
- Wykładowcy Uniwersytetu Paryskiego
- Urodzeni w 1945