Fred Raymond
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Fred Raymond, właśc. Friedrich Vesely (ur. 20 kwietnia 1900 w Wiedniu, zm. 10 stycznia 1954 w Überlingen) – austriacki twórca piosenek i kompozytor operetkowy.
Raymond był Austriakiem czeskiego pochodzenia. Wypełniając wolę ojca poszedł na studia handlowe i ekonomiczne. Po studiach został urzędnikiem Narodowego Banku Austrii. Jego pasją jednak była muzyka i w tajemnicy przed ojcem oraz znajomymi uczył się prywatnie gry na fortepianie oraz kompozycji, amatorsko też występował i pisał piosenki dla amatorskich kabaretów. Aby to ukryć przybrał pseudonim Fredy Raymond, który później zmienił na Fred Raymond[1].
W wieku 23 lat przerwał pracę w banku i wyjechał do Niemiec, by poświęcić się muzyce. Początkowo występował jako piosenkarz i pianista w nocnym lokalu w Dreźnie. Śpiewał także pisane przez siebie piosenki; jedna z nich, zatytułowana Ich hab mein Herz in Heidelberg verloren wydana przez Bohema-Verlag z Wiednia, stała się światowym przebojem. Nie przyniosła jednak Raymondowi dużych korzyści finansowych, gdyż prawa autorskie do niej odsprzedał wydawnictwu za niewielką sumę. Wydawca zaproponował mu za to napisanie operetki, w której motywem wiodącym miała być ta piosenka. Operetka, zatytułowana identycznie jak piosenka, której premiera odbyła się w 1927 roku w Wiedniu również odniosła sukces. Kolejne utwory sceniczne Raymonda nie cieszyły się tak dużym powodzeniem, za to napisał kolejny wielki przebój zatytułowany In einer kleinen Konditorei. Po nawiązaniu współpracy z piszącym libretta Heinzem Hentschke, dyrektorem berlińskiego Metropol-Theater stał się czołowym kompozytorem operetki berlińskiej lat 30. XX wieku. Utwory Raymonda tworzone w tym okresie cieszyły się powodzeniem: Lauf ins Glück (1934), Ball der Nationen (1935), Auf großer Fahrt (1936), Marielu (1936), Maske in Blau (1937) – największy sukces. Później, już z innymi librecistami pisał kolejne operetki: Salzburger Nockerln (1938), Die Perle von Tokaj (1941), Konfetti (1948), Flieder aus Wien (1949) i Geliebte Manuela (1951). Pod koniec II wojny światowej dużą popularność zyskała także jego piosenka Es geht alles vorüber, es geht alles vorbei...[1]
Muzyka Raymonda jest prosta, imponuje jednak wyczuciem przeboju. Jego operetki zawierają wiele chwytliwych i melodyjnych utworów[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lucjan Kydryński: Przewodnik operetkowy. Wyd. IV. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1994. ISBN 83-224-0316-X. (pol.).