Fritz Schönberg

Fritz Schönberg
Pełne imię i nazwisko	Wilhelm Otto Fritz Schönberg
Data i miejsce urodzenia	12 grudnia 1878 ; Berlin
Data śmierci	9 lutego 1968
	Konsul Niemiec w Krakowie
Okres	od 1925; do 1926
Poprzednik	Theodor von Hahn
Następca	Gustav Rödiger
	Konsul Generalny Niemiec w Salonikach
Okres	od 1938; do 1943

Fritz Schönberg, Wilhelm Otto Fritz Schönberg (ur. 12 grudnia 1878 w Berlinie, zm. 9 lutego 1968) - niemiecki prawnik, dyplomata i urzędnik konsularny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem właściciela hotelu. Uczęszczał do gimnazjum w dzielnicy Neukölln w Berlinie (Köllnische Gymnasium), gimnazjum we Freienwalde i Gimnazjum Humboldta w Berlinie. Od 1898 studiował prawo w Berlinie, w 1900 zdał egzamin dyplomowy z języka tureckiego w Seminarium Języków Orientalnych (Seminar für Orientalische Sprachen) na uniwersytecie berlińskim, w 1902 obronił doktorat na podstawie rozprawy z prawa handlowego. Po czym wstąpił do dragomańskiej służby Ministerstwa Spraw Zagranicznych i był zatrudniony jako dyplomata w Imperium Osmańskim) do końca wojny w 1918, był konsulem i chargé d'affaires w Kownie (1919-1922), konsulem w Krakowie (1925-1926)^[1] i w Gałaczu (1926-1932), konsulem generalnym w Salonikach (1938-1943). Po niemiecko-włoskim podboju Grecji w 1941 Schönberg był aktywnie zaangażowany w gettoizację i deportację Żydów z Salonik do obozu koncentracyjnego Auschwitz^[2]^[3]. W połowie 1943 wrócił do Berlina i przeszedł na emeryturę w listopadzie 1944. W latach 60. prokuratura w Koblencji prowadziła śledztwo w sprawie jego i Günthera Altenburga, ówczesnego przedstawiciela Niemiec w Atenach, które umorzyła^[4]^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Liste du Corps Diplomatique à Varsovie 1925, 1926
↑ Eckart Conze, Norbert Frei, Peter Hayes, Moshe Zimmermann: Das Amt und die Vergangenheit. Deutsche Diplomaten im Dritten Reich und in der Bundesrepublik, Karl Blessing München 2010, ISBN 978-3-89667-430-2, s. 255
↑ Dokument VEJ 14/237 [w:] Sara Berger: Die Verfolgung und Ermordung der europäischen Juden durch das nationalsozialistische Deutschland 1933–1945 (Quellensammlung), tom 14: Besetztes Südosteuropa und Italien, Berlin 2017, ISBN 978-3-11-055559-2, s. 577–579
↑ Eckart Conze, Norbert Frei, Peter Hayes, Moshe Zimmermann: Das Amt und die Vergangenheit. Deutsche Diplomaten im Dritten Reich und in der Bundesrepublik, Karl Blessing München 2010, ISBN 978-3-89667-430-2, s. 666
↑ Bernd Isphording, Gerhard Keiper, Martin Kröger: Biographisches Handbuch des deutschen Auswärtigen Dienstes 1871–1945, Band 4: S, Auswärtigen Amt, Historischer Dienst, Brill Schöningh Paderborn 2012, ISBN 978-3-506-71843-3, s. 151

[1] Liste du Corps Diplomatique à Varsovie 1925, 1926

[2] Eckart Conze, Norbert Frei, Peter Hayes, Moshe Zimmermann: Das Amt und die Vergangenheit. Deutsche Diplomaten im Dritten Reich und in der Bundesrepublik, Karl Blessing München 2010, ISBN 978-3-89667-430-2, s. 255

[3] Dokument VEJ 14/237 [w:] Sara Berger: Die Verfolgung und Ermordung der europäischen Juden durch das nationalsozialistische Deutschland 1933–1945 (Quellensammlung), tom 14: Besetztes Südosteuropa und Italien, Berlin 2017, ISBN 978-3-11-055559-2, s. 577–579

[4] Eckart Conze, Norbert Frei, Peter Hayes, Moshe Zimmermann: Das Amt und die Vergangenheit. Deutsche Diplomaten im Dritten Reich und in der Bundesrepublik, Karl Blessing München 2010, ISBN 978-3-89667-430-2, s. 666

[5] Bernd Isphording, Gerhard Keiper, Martin Kröger: Biographisches Handbuch des deutschen Auswärtigen Dienstes 1871–1945, Band 4: S, Auswärtigen Amt, Historischer Dienst, Brill Schöningh Paderborn 2012, ISBN 978-3-506-71843-3, s. 151

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]