Fryderyk August Hanowerski

Joshua Reynolds: Fryderyk August, książę Yorku i Albany, 1788

Fryderyk August Hanowerski (ur. 16 sierpnia 1763 w Londynie; zm. 5 stycznia 1827 tamże) – książę Wielkiej Brytanii i Irlandii, książę Yorku, Brunszwik-Lüneburga, biskup Osnabrück, brytyjski marszałek.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Fryderyk August był drugim synem króla Jerzego III i królowej Charlotte, księżniczki meklemburskiej. Jako niemowlę 27 lutego 1764 został wyznaczony na urząd biskupa Osnabrück. W wieku 17 lat, w 1784, jako młodszy syn panującego monarchy, został księciem Yorku i Albany.

Karierę wojskową rozpoczynał w Prusach. Tam 29 września 1791 roku, w Charlottenburgu, poślubił córkę króla Fryderyka Wilhelma II Hohenzollerna i Elżbiety Krystyny Brunszwickiej, Fryderykę Charlottę. Małżeństwo nie było szczęśliwe i w krótkim czasie orzeczono separację^[1]. Para nie miała dzieci.

Fryderyk August miewał wiele kochanek. Po śmierci żony w 1820 odmówił zawarcia kolejnego, legalnego małżeństwa^[2], tym samym przestał być brany pod uwagę jako potencjalny następca tronu. Jego najstarszy brat Jerzy IV w 1820 nie miał męskiego potomka. Sprawa sukcesji po nim pozostawała nadal otwarta.

W 1793, pomimo braku potrzebnego doświadczenia^[3], został mianowany dowódcą wojsk brytyjsko-hanowerskich stacjonujących w Holandii. Po zdobyciu Valenciennes rozpoczął oblężenie Dunkierki. Pokonany wycofał się z resztką swoich oddziałów do Wielkiej Brytanii. Mimo niepowodzeń w walce szybko awansował. W 1795 został mianowany marszałkiem, zaś w 1799 uczyniono go dowódcą wojsk brytyjsko-rosyjskich. Walczył ponownie na ziemiach holenderskich. Ponownie pokonany został 18 października i zmuszony do kapitulacji w Alkmaarze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Mariusz Misztal, Królowa Wiktoria, Wrocław 2010, s. 10
↑ Mariusz Misztal, op. cit., s. 27
↑ Christopher Hibbert, Wellington, Warszawa 2001, s. 23

Literatura[edytuj | edytuj kod]

Mariusz Misztal, Królowa Wiktoria, Wrocław 2010.
Christopher Hibbert, Wellington, Warszawa 2001.

[1] Mariusz Misztal, Królowa Wiktoria, Wrocław 2010, s. 10

[2] Mariusz Misztal, op. cit., s. 27

[3] Christopher Hibbert, Wellington, Warszawa 2001, s. 23

[1]

[2]

[3]

Książęta Yorku 1 kreacji (parostwo Anglii)	Edmund Langley, 1. książę Yorku (1384–1402) Edward Norwich, 2. książę Yorku (1402–1415) Ryszard Plantagenet, 3. książę Yorku (1425–1460) Edward, 4. książę Yorku (1460–1461)
Książęta Yorku 2 kreacji (parostwo Anglii)	Ryszard Shrewsbury, 1. książę Yorku (1474–1483)
Książęta Yorku 3 kreacji (parostwo Anglii)	Henryk Tudor, 1. książę Yorku (1494–1509)
Książęta Yorku 4 kreacji (parostwo Anglii)	Karol Stuart, 1. książę Yorku (1605–1625)
Książęta Yorku 5 kreacji (parostwo Anglii)	Jakub Stuart, 1. książę Yorku (1644–1685)
Książęta Yorku i Albany 1 kreacji (parostwo Wielkiej Brytanii)	Ernest August Brunszwicki, książę Yorku i Albany (1716–1728)
Książęta Yorku i Albany 2 kreacji (parostwo Wielkiej Brytanii)	Edward August Hanowerski, książę Yorku i Albany (1760–1767)
Książęta Yorku i Albany 3 kreacji (parostwo Wielkiej Brytanii)	Fryderyk August Hanowerski, książę Yorku i Albany (1784–1827)
Książęta Yorku 6 kreacji (parostwo Zjednoczonego Królestwa)	Jerzy Fryderyk Ernest Albert Koburg, 1. książę Yorku (1892–1910)
Książęta Yorku 7 kreacji (parostwo Zjednoczonego Królestwa)	Albert Fryderyk Artur Jerzy Windsor, 1. książę Yorku (1920–1936)
Książęta Yorku 8 kreacji (parostwo Zjednoczonego Królestwa)	Andrzej Albert Chrystian Edward Mountbatten-Windsor, 1. książę Yorku (od 1986)