Gącz (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Gącz
Herb Gącz odmienny

Gącz (Goncz, Gonsch, Gonschen, Gończ, Gącz-Czerniewski, Gącz-Dąbrowski, Goncz-Dombrowski)kaszubski herb szlachecki.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Herb występował przynajmniej w dwóch wariantach. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

Gącz (Goncz, Gonsch, Gonschen, Gończ, Gącz-Czerniewski, Gącz-Dąbrowski, Goncz-Dombrowski): Na tarczy dzielonej w skos lewy, w polu górnym, czerwonym, pół kozła srebrnego, wspiętego, przeszytego strzałą w lewy skos i w dół; pole dolne szachowane czerwono-srebrne. Klejnot: nad hełmem w koronie pół kozła srebrnego, wspiętego, przeszytego strzałą w skos i w dół. Labry: czerwone, podbite srebrem.

Gącz odmienny (Goncz, Gonsch, Gonschen, Gończ): Pole pierwsze jest błękitne, strzała w prawo. Brak hełmu, korony, klejnotu, labrów.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Wariant podstawowy przytaczany przez Nowego Siebmachera, Ostrowskiego (Księga herbowa rodów polskich), Ledebura (Adelslexikon der preussichen Monarchie von...) oraz Żernickiego (Der polnische Adel, Die polnischen Stamwappen). Odmiana przytoczona przez Siebmachera i Żernickiego.

Rodzina Gącz[edytuj | edytuj kod]

Gącz to właściwie przydomek rodziny Czerniewskich. Pochodzi ono od słowa goniec. Używane było nie tylko przez szlachtę, zarówno w charakterze przydomka jak i osobnego nazwiska. Gączowie-Czerniewscy to druga gałąź kaszubskiej rodziny Czerniewskich. Inna jej gałąź, z tego samego gniazda (Czerniewo), używała herbu Nieczuła. Pierwsza wzmianka z 1570 (Gregorius Gantz, współwłaściciel Czerniewa). Kolejne wzmianki z 1624 (Jan Gącz Czerniewski), przedstawiciel rodziny przeniósł się w XVII wieku do Kościerzyny, 1721 (nagana szlachectwa), 1756 (Albert von Czerniewski). Gącz lub Gończ albo Goncz znane było także jako osobne nazwisko. Istnieją wzmianki z lat: 1629 (Hans Gonsch), 1658 (Bartol Guntz), 1688 (Gäcz), 1743 (Krzysztof Gącz), 1810 (Michael Christophorus syn Gączówny). Zarówno Gączowie, jak i pochodzący od nich Gączowie-Czerniewscy, mieli wygasnąć w XVIII wieku, ale nazwisko Gącz występuje w Polsce po dziś dzień, przeważnie w formie Gończ.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Czerniewski (Czierniewski, Czyrniewski) z przydomkiem Gącz (Gonc, Goncz, Gantz), być może także z przydomkiem Dąbrowski (Dombrowski).

Inne herby[edytuj | edytuj kod]

Czerniewskim przypisywano też, zapewne przez podobieństwo nazw, herb Nieczuja.

Druga pomorska rodzina Czerniewskich, z tego samego gniazda co Gączowie Czerniewscy, używała innego herbu, Nieczuła. Istniała też zachodniopomorska rodzina herbu Goncz, który to herb prawdopodobnie błędnie przypisano kaszubskim Gączom (Gonczom) oraz pochodzącym od nich Czerniewskim i Dąbrowskim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]