Głochotczyno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Głochotczyno
Łachotka, Lachotka
Ilustracja
Widok od południowego wschodu
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Lokalizacja

okolice Starej Łubianki

Morfometria
Powierzchnia

39,92 ha

Hydrologia
Rodzaj jeziora

jezioro

Położenie na mapie gminy Szydłowo
Mapa konturowa gminy Szydłowo, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Głochotczyno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Głochotczyno”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, u góry po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Głochotczyno”
Położenie na mapie powiatu pilskiego
Mapa konturowa powiatu pilskiego, u góry nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Głochotczyno”
Ziemia53°14′54,7″N 16°42′09,9″E/53,248528 16,702750

Głochotczyno (także: Łachotka, Lachotka[1], niem. Lachotken See[2]) – jezioro owalnego kształtu na Pojezierzu Wałeckim w gminie Szydłowo (powiat pilski).

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Jest pierwszym zbiornikiem wodnym na rzece Rudzie (ułożenie północno-zachodnie) i zbiera kilka dopływów wpływających głęboko wciętymi wąwozami. Na mapie z 1938 widoczne są dwa jeziora: Łachotka Mała i Duża. W końcówce lat 70. XX wieku wody Rudy spiętrzono i powstał jeden akwen o powierzchni 39,92 hektara[1][3].

Od północnego wschodu do brzegów jeziora przylegają łagodne skarpy porośnięte lasem. Do innych brzegów dochodzą łąki i bagna. Zbiornik okolony jest pasem trzciny i sitowia o różnej, często znacznej, szerokości[1][3].

Wędkarstwo[edytuj | edytuj kod]

Jezioro jest dzierżawione prywatnemu użytkownikowi - Jeziora i Stawy Wałeckie Sp. z o.o. (wcześniej gospodarowało na nim Państwowe Gospodarstwo Rybackie w Wałczu). Od lat 80. XX wieku jest udostępnione wędkarzom. Jest zarybiane dla celów hodowlanych narybkiem karpia. W akwenie występują m.in.: płoć, szczupak, okoń, węgorz, lin, amur, leszcz, krąp i karaś[1][3].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przy południowo-wschodnim skraju jeziora przebiega szlak turystyczny niebieski niebieski szlak turystyczny z Płytnicy do Piły (Koszyc). Od południowego wschodu przy jeziorze przebiega też szosa z Krępska do Starej Łubianki[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]