Gęsiki
54°14′11″N 21°21′46″E/54,236389 21,362778| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
97[2] |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
11-410[3] |
| Tablice rejestracyjne |
NKE |
| SIMC |
0469168 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kętrzyńskiego  | |
Położenie na mapie gminy Barciany  | |
| 54°14′11″N 21°21′46″E/54,236389 21,362778[1]
| |
Gęsiki (niem. Meistersfelde[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Barciany[5][6].
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Integralne części wsi
[edytuj | edytuj kod]| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0469174 | Gęsiniec Wielki | przysiółek |
| 0469180 | Gościeradowo | przysiółek |
Nazwy fizjograficzne
[edytuj | edytuj kod]Gęsiniec Mały, Gąska, (niem. Kleine Gans) bagno na północ od wsi Gęsiki.
Gęsiniec Wielki, Gęś, (niem. Grosse Gans) bagno na zachód od wsi Gęsiki.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na terenie wsi (przed 1945) zlokalizowano cmentarzysko z okresu lateńskiego.
Wieś założył komtur Pokarmina Erwin von Stockheim w roku 1353. Zasadźcą wsi na prawie chełmińskim był Heynman Schmiede, który otrzymał 32 włóki do zasiedlenia. Osadnicy mieli dziesięć lat wolnizny. Po tym okresie obowiązywał czynsz pół grzywny i w naturze dwie kury od włóki. Wieś dzierżawiła także mokradła za które płaciła czynsz w wysokości 8,5 skojca. Część bagna została osuszona jeszcze na początku XV w.. W roku 1437 mieszkańcy Gęsik płacili osobny czynsz od 3,5 włóki w wysokości jednej grzywny i ośmiu skojców. W tymże roku zniesiona została danina z kur.
Przed 1945 w Gęsikach była szkoła jednoklasowa, w budynku wybudowanym w 1880 r. Szkoła powstała tu w roku 1808, było w niej wówczas 20 uczniów.
W połowie XIX w. we wsi postawiano drewniany wiatrak, w którym mielono zboże jeszcze w pierwszej połowie XX w.
Gęsiki są wsią sołecką, do sołectwa Gęsiki należą jeszcze wsie: Gęsiniec Wielki i Główczyno.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]W roku 1817 w Gęsikach było 21 domów.
Liczba mieszkańców: w roku 1817 – 151 osób, w 1925 – 331, w 1939 – 312, w 1970 – 174.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 32344
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 295 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zofia Licharewa,"Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu", wyd. "Pojezierze", Olsztyn 1962. (str. 25 – nazwy fizjograficzne)
- Rudolf Grenz, "Der Kreis Rastenburg", Marburg/Lahn, 1976. (str. 9 cmentarzysko. str. 514 liczba mieszkańców 1925 r.)
- Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, Olsztyn, 1978. (str. 174)
| Wsie | |
|---|---|
| Części wsi | |
| Przysiółki wsi | |
| Osady |
|
| Przysiółki osad | |
| Osada leśna | |
| Przysiółki | |
| Zniesiona miejscowość |
