Przejdź do zawartości

Gatunek oportunistyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przykłady oportunistów
Oportunista ekologiczny: lis rudy, przystosował się do życia w warunkach miejskich
Oportunista pokarmowy: przy niedoborze pokarmu bogatka zwyczajna nauczyła się polować na karliki malutkie[1]

Gatunek oportunistycznygatunek o niskim poziomie specjalizacji, mogący żyć w różnych siedliskach i łatwo przystosowujący się do zmian warunków środowiskowych[2].

Organizm oportunistyczny jest ogólnie definiowany jako gatunek, który może żyć i dobrze się rozwijać w zmiennych warunkach środowiskowych, i pobierać pokarm z wielu różnych źródeł żywności (oportunizm pokarmowy, nazywany też żywieniowym lub żerowiskowym), lub może szybko skorzystać z dogodnych warunków, gdy się pojawiają, ponieważ jest behawioralnie wystarczająco elastyczny. Takie gatunki mogą na przykład odłożyć reprodukcję lub pozostawać w stanie uśpienia, dopóki warunki nie umożliwią im rozwoju i reprodukcji (oportunizm rozrodczy). Gatunki oportunistyczne są zdolne do wykorzystywania zmiennych, niemożliwych do przewidzenia lub przejściowych środowisk i zazwyczaj mają dużą zdolność rozprzestrzeniania się i szybkiego tempa wzrostu populacji (gatunki inwazyjne, gatunki pionierskie). Przykładowymi oportunistami żywieniowymi są: lis rudy, dzik, kruk, babka łysa, trawianka, czy kurek czerwony.

Niektóre gatunki określa się jako oportunistyczne z ekologicznego punktu widzenia. Ten typ gatunków oportunistycznych nie zależy od konkretnego siedliska i jest raczej związany z konkurencją międzygatunkową[3], lepiej przeciwstawia się dokonywanym przez człowieka modyfikacjom środowiska i może kolonizować wiele różnych środowisk, również sztucznych, takich jak miasta.

Oportunistyczne zachowania zwierząt są powszechnie spotykane w przyrodzie. Są one badane w takich dyscyplinach biologicznych jak biologia ewolucyjna, ekologia[3], epidemiologia i etiologia, w których nie stosuje się moralnych lub osądowych wydźwięków.

W mikrobiologii oportunizm odnosi się do zdolności normalnie niepatogennego mikroorganizmu do działania jako patogen w pewnych okolicznościach. Oportunistyczne mikroorganizmy (takie jak bakterie, wirusy, grzyby i pierwotniaki) to takie, które podczas inwazji na organizm gospodarza mogą powodować w nim infekcję, ale wywołują prawdziwą chorobę tylko wtedy, gdy naturalne mechanizmy obronne, odporność lub układ immunologiczny organizmu gospodarza jest obniżony.

W makrobiologii zachowanie oportunistyczne organizmu ogólnie oznacza, że jest on w stanie wykorzystać różne sposobności w swoim środowisku, aby przetrwać i rozwijać się. Zwierzęta wykazują zachowania oportunistyczne, gdy mogą zidentyfikować korzystne okoliczności dla swoich działań, nawet gdy otoczenie jest nieoptymalne (tj. gdy napotkane bodźce są a priori słabo motywujące). Im silniejsza jest motywacja do zadania, tym częściej zwierzęta przyjmują za istotne te bodźce, na które wcześniej nie zwracały uwagi[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Estók et al.. Great tits search for, capture, kill and eat hibernating bats. „Biology Letters”. 6 (1), s. 59–62, 2009. DOI: 10.1098/rsbl.2009.0611. (ang.). 
  2. Aneks 1. Słownik. W: Herbich J. (red.): Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 - podręcznik metodyczny. Warszawa: Ministerstwo Środowiska, 2004. ISBN 83-86564-43-1.
  3. a b Evangelista et al.. Ecological opportunities and intraspecific competition alter trophic niche specialization in an opportunistic stream predator. „Journal of Animal Ecology”. 83 (5), s. 1025–34, 2014. DOI: 10.1111/1365-2656.12208. (ang.). 
  4. P. Anselme. Opportunistic behaviour in animals and robots. „Journal of Experimental & Theoretical Artificial Intelligence”. 18, s. 1–15, 2006. DOI: 10.1080/09528130500448211. (ang.).