Gerhard Oppitz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gerhard Oppitz
Ilustracja
Gerhard Oppitz, 2017
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1953
Frauenau

Pochodzenie

niemieckie

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista

Odznaczenia
Order Bawarski Maksymiliana za Naukę i Sztukę

Gerhard Oppitz (ur. 5 lutego 1953 we Frauenau[1][2]) – niemiecki pianista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był uczniem Paula Bucka w Stuttgarcie i Hugo Steurera w Monachium[1]. Jako pianista debiutował publicznie w wieku 12 lat[1]. Uzupełniające studia muzyczne odbywał od 1973 roku u Wilhelma Kempffa na kursach w Positano[1][2]. W 1977 roku zajął I miejsce na Międzynarodowym Mistrzowskim Konkursie Pianistycznym im. Artura Rubinsteina w Tel-Awiwie[1][2]. W 1981 roku został wykładowcą Musikhochschule w Monachium[1][2]. Koncertował jako solista oraz z czołowymi światowymi orkiestrami[2], występował w Europie, Stanach Zjednoczonych i Japonii[1]. Był członkiem jury XII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina (1990)[3].

Wykonywał różnorodny repertuar, od utworów romantycznych po dzieła twórców współczesnych[1][2]. Grał w trio z Dmitrijem Sitkowieckim i Davidem Geringasem[1]. Był pierwszym wykonawcą koncertów fortepianowych Carlosa Veerhoffa i Ernesta Sautera[1]. Dokonał licznych nagrań płytowych dla wytwórni RCA[1].

Odznaczony został bawarskim Orderem Maksymiliana (2014)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 167. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2659–2660. ISBN 0-02-865529-X.
  3. Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 380. ISBN 83-910515-1-X.
  4. Hinweis auf einen Termin von Ministerpräsident Seehofer. bayern.de, 2014-11-21. [dostęp 2024-03-28]. (niem.).