Przejdź do zawartości

Germán Busch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Germán Busch
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Germán Busch Becerra

Data i miejsce urodzenia

23 marca 1904
San Javier

Data i miejsce śmierci

23 sierpnia 1939
La Paz

Przewodniczący Komitetu Rewolucyjnego
Okres

od 17 maja 1936
do 20 maja 1936

Poprzednik

José Luis Tejada Sorzano

Następca

José David Toro

Prezydent Boliwii
Okres

od 13 lipca 1937
do 23 sierpnia 1939

Poprzednik

José David Toro

Następca

Carlos Quintanilla

podpis
Odznaczenia
Wielki Łańcuch Narodowego Orderu Kondora Andów (Boliwia) Krzyż Wielki Narodowego Orderu Kondora Andów (Boliwia) Kawaler Narodowego Orderu Kondora Andów (Boliwia) Medal Wojny o Chaco (Boliwia)

Germán Busch Becerra (ur. 23 marca 1904[1] w San Javier[2], zm. 23 sierpnia 1939 w La Paz) – boliwijski wojskowy i polityk, prezydent kraju w latach 1937–1939.

Zarys biografii

[edytuj | edytuj kod]

Uczestniczył w wojnie o Chaco. Dzięki osobistej odwadze i udanym akcjom bojowym awansował, podczas trwania działań zbrojnych od stopnia podporucznika do podpułkownika[3]. Zyskał także znaczny rozgłos w społeczeństwie oraz popularność w armii[4]. Stał na czele grupy oficerów, która 17 maja 1936 obaliła prezydenta Joségo Luisa Tejadę Sorzano. Przewodniczył Komitetowi Rewolucyjnemu, powstałemu w wyniku przewrotu. 20 maja przekazał władzę nieobecnemu w stolicy podczas zamachu José Davidowi Toro[5].

Stopniowy spadek popularności głowy państwa wśród dotąd wspierających go oficerów doprowadził do kolejnego zamachu stanu (13 lipca 1937). Busch, już w stopniu pułkownika, objął stanowisko prezydenta[6]. Rządził w sposób autorytarny, dążył do wprowadzenia w życie koncepcji „demokracji funkcjonalnej”. W tym celu wydał (25 maja 1939) dekret o ujednoliceniu i przekazaniu pod kontrolę organów państwa systemu edukacji. Zakładał on m.in. wprowadzenie jednego dnia w tygodniu przeznaczanego w szkołach wyłącznie na wychowanie patriotyczne[7]. W polityce gospodarczej preferował interwencjonizm. Ustanowił państwowy monopol na obsługę eksportu minerałów (7 czerwca 1939). Utworzył Ministerstwo Górnictwa i Ropy Naftowej, mające być, w zamierzeniu, instrumentem nacisku na właścicieli kopalń. Doprowadził także do uchwalenia pierwszego kompletnego kodeksu pracy[8].

Zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach (najprawdopodobniej zastrzelił się[9])[10]. Po śmierci Buscha doszło do powrotu do wcześniejszej formy rządów opartej na poparciu tradycyjnych partii[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Galería de Presidentes. presidencia.gob.bo. [dostęp 2011-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 czerwca 2011)]. (hiszp.).
  2. Niektóre źródła jako miejsce urodzenia Germána Buscha podają miejscowość boliwijską El Carmen de Itenez.
  3. Marcin Kula: Anatomia rewolucji narodowej • Boliwia w XX wieku. Wrocław: Wydawnictwo Leopoldinum, 1999, s. 19. ISBN 83-85220-97-6.
  4. Marcin Kula: Anatomia rewolucji narodowej: (Boliwia w XX wieku). Wrocław: Wydawnictwo Leopoldinum, 1999, s. 19–20. ISBN 83-85220-97-6.
  5. Marcin Kula: Anatomia rewolucji narodowej • Boliwia w XX wieku. Wrocław: Wydawnictwo Leopoldinum, 1999, s. 29. ISBN 83-85220-97-6.
  6. Marcin Kula: Anatomia rewolucji narodowej • Boliwia w XX wieku. Wrocław: Wydawnictwo Leopoldinum, 1999, s. 32. ISBN 83-85220-97-6.
  7. Marcin Kula: Anatomia rewolucji narodowej • Boliwia w XX wieku. Wrocław: Wydawnictwo Leopoldinum, 1999, s. 32–33. ISBN 83-85220-97-6.
  8. Dzieje Ameryki Łacińskiej. Tom III 1930-1975/1980. Ryszard Stemplowski. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo „Książka i Wiedza”, 1983, s. 74.
  9. Samobójstwo prezydenta Boliwii. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 191 z 25 sierpnia 1939. 
  10. Marcin Kula: Anatomia rewolucji narodowej • Boliwia w XX wieku. Wrocław: Wydawnictwo Leopoldinum, 1999, s. 33. ISBN 83-85220-97-6.
  11. Maria Luise Wagner. „The rise of new political groups”.