Gertruda z Nijvel
![]() | |
Data urodzenia |
ok. 626 |
---|---|
Data śmierci |
17 marca 659 |
Czczona przez | |
Wspomnienie | |
Atrybuty |
korona, model kościoła, otwarta księga, mysz na książce lub u stóp[1] |
Patronka |
Nijvel/Nivelles, podróżnych |
Gertruda z Nijvel (Nivelles) (ur. ok. 626, zm. 17 marca 659) – młodsza córka Pepina z Landen i jego żony Idubergi, ksieni benedyktyńskiego klasztoru w (niderl.) Nijvel (fr. Nivelles), święta Kościoła katolickiego.
Gdy miała około dziesięciu lat, jej ojciec zaprosił króla Dagoberta oraz innych możnych z królestwa na ucztę. Przy tej okazji miały zostać ogłoszone jej zaręczyny z synem księcia Austrazji. Jednakże ona z oburzeniem odpowiedziała, że nie wyjdzie za mąż ani za syna księcia, ani za żadnego innego mężczyznę, tylko Jezus Chrystus będzie jej oblubieńcem.
Po śmierci ojca w 640, jej matka Iduberga ufundowała klasztor (podwójny - męski i żeński) w Nivelles. Gertruda została ksienią, a Iduberga zamieszkała tam jako mniszka, służąc córce radą. Wśród wielu pielgrzymów odwiedzających klasztor byli dwaj bracia (późniejsi święci) Foillan i Ultan - irlandzcy zakonnicy, którzy podróżowali z Rzymu do Peronne do grobu trzeciego brata o imieniu Urseus. Gertruda i jej matka podarowały braciom ziemię, na której powstał kolejny klasztor. Ultan został jego przeorem, a Foillan pozostał w Nivelles, objaśniając mnichom i mniszkom Pismo Święte.
Po śmierci Idubergi w 652, Gertruda powierzyła zarządzanie klasztorem zastępczyniom, by samej móc poświęcić więcej czasu na studiowanie Pisma Świętego. Mając trzydzieści dwa lata tak bardzo osłabła z uwagi na ciągłą wstrzemięźliwość od jedzenia i snu, że postanowiła złożyć swój urząd. W grudniu 658 jej następczynią została Wulfetruda, jej siostrzenica lub bratanica.
Wkrótce Gertruda zmarła, a zaraz po śmierci rozpoczął się jej kult jako świętej. W miejscu jej śmierci Agnieszka, trzecia ksieni klasztoru w Nivelles, ufundowała kościół.
Kult trafił również do Polski, efektem czego był m.in. kościół w Krakowie i Wrocławiu.
Jest patronką Nijvel (Nivelles), czczona jest w miastach Beverst, Geertruidenberg i Bergen op Zoom. Jest także patronką podróżnych oraz jest przywoływana przeciwko gorączce, szczurom, myszom, szczególnie myszom polnym. Wzywano ją także, jako opiekunkę kotów.
Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wiesław Aleksander Niewęgłowski: Leksykon świętych. Warszawa: Świat Książki, 2006, s. 50 - 51. ISBN 978-83-247-0574-0.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gertruda z Nijvel na DEON.pl (SJ i Wydawnictwo WAM)
- St. Gertrude of Nivelles - Catholic Online (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Żywot Ś. Gertrudy dziewice w Żywotach Świętych Piotra Skargi