Ghadamis
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Gmina | |
| Wysokość |
340 m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Libii  | |
 30°08′15″N 9°30′04″E/30,137500 9,501111
| |
| Strona internetowa | |
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
V |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Kraje arabskie |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
1986 |
| Obiekt zagrożony |
2016- |
Ghadamis (arab. غدامس, berb. ɛadēməs, łacina Cidamus, Cydamus) – miasto w zachodniej Libii, w oazie na Saharze, przy granicy z Algierią i Tunezją, ośrodek administracyjny gminy Ghadamis. Mieszka tu około 7000 osób – w większości są to Berberowie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o Ghadamis pochodzą z czasów rzymskich, kiedy stacjonowały tu legiony. W VI stuleciu n.e. – po chrystianizacji mieszkańców Bizancjum – oaza była siedzibą biskupstwa, jednak już w VII wieku dostała się pod panowanie muzułmańskich Arabów. Mieszkający tu Berberowie szybko przejęli islam. Aż do XIX wieku miasto było też ważnym ośrodkiem na trasie karawan kupieckich.
Współczesność[edytuj | edytuj kod]
Współczesne Ghadamis częściowo kultywuje dawne berberskie tradycje. Stare miasto – od 1986 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO – podzielone jest na siedem dzielnic, z których każda zamieszkana jest przez członków jednego berberskiego klanu i posiada osobny plac, na którym odbywają się zgromadzenia i obchody świąt. W latach 70. XX wieku rząd libijski wybudował nowe budynki mieszkalne poza obrębem murów starego miasta, jednak w lecie większość mieszkańców wciąż przebywa w starych dzielnicach ze względu na ich architekturę, dającą dobre schronienie przed upałem.
