Gołąbek Romella
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
gołąbek Romella |
| Nazwa systematyczna | |
| Russula romellii Maire Bull. Soc. bot. Fr. 26: 105 (1910) | |
| Zasięg | |
 Zasięg w Europie | |
_04.jpg)
Gołąbek Romella (Russula romellii Maire) – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Russula, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1910 r. René Charles Maire i nadana przez niego nazwa naukowa jest aktualna[1]. Ma co najmniej 7 synonimów. Niektóre z nich[2].
- Russula alternata (Melzer & Zvára) J. Blum ex Bon 1983
- Russula europae J. Blum ex Romagn. 1967
Polską nazwę podała Alina Skirgiełło w 1991 r.[3]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 6–13 cm, gruby, jędrny, początkowo kulisty, potem wypukły, w końcu z wklęsłym środkiem. Brzeg początkowo mocno podwinięty, a następnie mniej lub bardziej wyprostowany. Powierzchnia winnofioletowa, fioletowa, ale u niektórych okazów jaśniejsza, z liliowym brzegiem i ochrowozielonkawym lub oliwkowym środkiem. Brzeg tępy, równy, nieco prążkowany. Skórka w stanie wilgotnym lepka, połyskliwa, dająca się zedrzeć do połowy kapelusza[3].
Dość rzadkie, czasami z blaszeczkami, przy brzegu kapelusza zaokrąglone, przy trzonie rozwidlone, wolne, kremowe, u starszych okazów złocistożółte[3].
Wysokość 5–9 cm, grubość 1,8–4 cm, niemal walcowaty, początkowo pełny, potem watowaty, czasami nawet komorowaty. Powierzchnia biała, u podstawy brązowawa[3].
Gruby, biały, nieco żółknący o kwaskowatym zapachu i łagodnym smaku[3].
Złocistożółty[3].
- Cechy mikroskopowe
Podstawki do 55 × 13 µm. Bazydiospory 6,7–9,2 × 5,7-7,2 µm, o kształcie od odwrotnie jajowatych do elipsoidalnych, brodaweczkowato-brodawkowato-siateczkowate, o brodakach tępych lub kolczastych i o niepełnej siateczce z łącznikami lub grzebieniami, amyloidalne. Łysinka także amyloidalna. Cystydy tępo-cylindryczne, do 90 × 12 µm. Szczytowe komórki włosków w epikutisie mocno zwężone[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji. Najwięcej stanowisk podano w Europie i jest tutaj szeroko rozprzestrzeniony[4]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[5], ale w późniejszych latach podano jego stanowiska[6].
Naziemny grzyb mykoryzowy, występujący w lasach liściastych, zwłaszcza pod bukami i dębami[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-03-09] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2024-03-09] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Alina Skirgiełło, Gołąbek (Russula). Grzyby (Mycota). Podstawczaki (Basidiomycetes), gołąbkowce (Russulales), gołąbkowate (Russulaceae), Warszawa-Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1998, s. 158–159, ISBN 83-01-09137-1.
- ↑ Występowanie Russula romellii na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-02-11] (ang.).
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 594–617, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-03-09] (pol.).