Przejdź do zawartości

Gramatyka historyczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gramatyka diachroniczna)

Gramatyka historyczna (diachroniczna) – gramatyka demonstrująca rozwój języka w ujęciu diachronicznym, czyli na przestrzeni wieków. W jej ramach sprawdza się, jakie zmiany zaszły w poszczególnych elementach systemu językowego: fonetycznym, słowotwórczym, fleksyjnym i składniowym[1]. Przeciwstawiana gramatyce synchronicznej[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Polański 1999 ↓, s. 213.
  2. Polański 1999 ↓, s. 213, 215.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]