Grand Prix Chorwacji na Żużlu 2010

Artykuł na Medal
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Chorwacji 2010
FIM Valvoline Croatian Speedway Grand Prix 2010[1]
◄◄ sezon 2010 ►►
— GP Chorwacji ►►
Informacje ogólne
Data

29 sierpnia 2010

Miasto

Chorwacja Goričan

Eliminacja

8 z 11 (130)

Sędzia

Polska Wojciech Grodzki

Przew. Jury

Szwecja Christer Bergstrøm

Informacje o stadionie
Stadion

Stadion Millenium

Pojemność

9 000

Długość toru

305 m

Nawierzchnia

tor żużlowy

Wyniki turnieju
Widzów

6 500[2]

NCD

Szwecja Fredrik Lindgren
58,34 s (w biegu 1[1])

1. miejsce

Stany Zjednoczone Greg Hancock

2. miejsce

Wielka Brytania Chris Harris

3. miejsce

Australia Jason Crump

Grand Prix Chorwacji na Żużlu 2010 (ang. FIM Valvoline Croatian Speedway Grand Prix) było ósmą eliminacją zawodów z cyklu Grand Prix 2010 na żużlu. Impreza początkowo miała odbyć się 28 sierpnia, jednak z powodu obfitych opadów deszczu i złego stanu toru została rozegrana dzień później, 29 sierpnia, na Stadionie Millenium w Goričan. Były to pierwsze w historii zawody o Grand Prix Chorwacji na żużlu. Wygrał je Amerykanin Greg Hancock, dla którego było to 11. zwycięstwo w zawodach Grand Prix w karierze. Drugie miejsce zajął Brytyjczyk Chris Harris, a trzeci był Australijczyk Jason Crump. W zawodach wystartowało 14 stałych uczestników cyklu Grand Prix oraz Davey Watt, który zastąpił kontuzjowanego Emila Sajfutdinowa, Jurica Pavlic, który otrzymał dziką kartę oraz Matija Duh, który pełnił rolę rezerwowego. Ponadto zawody o Grand Prix Chorwacji 2010 były także 130. w historii cyklu Grand Prix.

Tło zawodów[edytuj | edytuj kod]

Dziką kartę na Grand Prix Chorwacji 2010 otrzymał Chorwat Jurica Pavlic[3]. Rezerwę toru stanowili Słoweniec Matija Duh i Węgier József Tabaka[4]. Ponadto kontuzjowanego Emila Sajfutdinowa zastąpił Australijczyk Davey Watt[5].

Liderem klasyfikacji przejściowej Grand Prix 2010 przed zawodami w Goričan był Tomasz Gollob, który w siedmiu startach zdobył 107 punktów. Drugi, z dorobkiem 102 punktów, był Jarosław Hampel, a trzeci Jason Crump (90 punktów)[6]. Za głównego faworyta do zwycięstwa uznawano Tomasza Golloba[7]. Wśród pozostałych zawodników największe szanse na zwycięstwo dawano Jarosławowi Hampelowi, Jasonowi Crumpowi i Rune Holcie[8].

Grand Prix Chorwacji 2010 było pierwszymi w historii zawodami o Grand Prix Chorwacji na żużlu[9]. Były to także 130. zawody w historii cyklu Grand Prix[10]. Stadion Millenium, na którym rozegrano zawody, był jednym z dwóch stadionów debiutujących w cyklu Grand Prix w sezonie 2010[8]. Jego właścicielem jest Zvonko Pavlic, były mistrz Jugosławii na żużlu i ojciec Juricy Pavlicia[11]. Nie były to pierwsze oficjalne międzynarodowe zawody, które odbyły się na tym obiekcie – rok wcześniej rozegrano tutaj finał indywidualnych mistrzostw świata juniorów[12], a od 2008 co roku odbywa się tutaj jedna z rund kwalifikacyjnych do cyklu Grand Prix[6]. Sponsorem tytularnym zawodów została firma Valvoline[13].

Numery startowe[edytuj | edytuj kod]

Uczestnicy Grand Prix Chorwacji na Żużlu 2010
Fredrik Lindgren
Hans N. Andersen
Tomasz Gollob
Rune Holta
Greg Hancock
Nicki Pedersen
Magnus Zetterström
Chris Harris
Jurica Pavlic
Andreas Jonsson
Chris Holder
Jason Crump
Kenneth Bjerre

Losowanie numerów startowych odbyło się 27 sierpnia 2010 roku o godzinie 13:00, a osobą, która przydzielała numery startowe, był wiceżupan żupanii medzimurskiej[14].

Przebieg zawodów[edytuj | edytuj kod]

Początkowo zawody miały odbyć się w sobotę, 28 sierpnia, o godzinie 19:00, jednak z powodu obfitych opadów deszczu przełożono je na następny dzień na godzinę 12:00[15]. W wyniku zmiany terminu odwołane zostały, zaplanowane wcześniej na niedzielę, spotkania ligi polskiej[16].

Przygotowanie toru[edytuj | edytuj kod]

Z powodu obfitych opadów deszczu zawody zostały przełożone z soboty na niedzielę. Zdaniem większości zawodników była to prawidłowa decyzja, gdyż warunki jakie obowiązywały w sobotę nie pozwalały na sprawiedliwą rywalizację[17][18]. W związku z tym organizator zawodów zobowiązał się do odpowiedniego przygotowania toru w niedzielę w ciągu jednej godziny[19]. W niedzielę od rana świeciło słońce, a tor został przygotowany na godzinę przed rozpoczęciem zawodów[20]. Mimo to, zawodnicy, którzy startowali z zewnętrznych pól startowych, osiągali słabsze rezultaty od pozostałych[21]. Z tego powodu organizatorzy zostali skrytykowani przez część zawodników, którzy uważali, że tor nie został odpowiednio przygotowany[22] i faworyzował zawodników startujących z wewnętrznych pól[23][24].

Faza zasadnicza[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza seria (biegi 1-4)[edytuj | edytuj kod]

W pierwszej serii startów swoje biegi wygrali Fredrik Lindgren (bieg 1), Rune Holta (bieg 2), Chris Harris (bieg 3) oraz Jason Crump (bieg 4)[25]. W pierwszym biegu, po uderzeniu Hansa Andersena w motocykl Tomasza Golloba na pierwszym łuku, Polak spadł na czwartą pozycję, jednak na trzecim okrążeniu wyprzedził Taia Woffindena i wyścig ukończył na trzecim miejscu, za Lindgrenem i Andersenem[26]. W biegu numer 2 zwyciężył Holta, który prowadził przez cztery okrążenia. Drugie miejsce zajął Greg Hancock, a, po rywalizacji z Jarosławem Hampelem, trzeci był Nicki Pedersen[27]. W kolejnym starcie zwycięstwo odniósł Harris, przed Szwedami – Andreasem Jonssonem i Magnusem Zetterströmem. Ostatnią pozycję zajął Jurica Pavlic, który po starcie spadł z drugiego na czwarte miejsce[28]. W ostatnim biegu pierwszej serii zwycięstwo odniósł Crump, który wyprzedził Australijczyków – Chrisa Holdera i Davey Watta oraz Duńczyka Kennetha Bjerre.

Druga seria (biegi 5-8)[edytuj | edytuj kod]

W drugiej serii swoje starty wygrali Lindgren (bieg 5), Crump (bieg 6), Hancock (bieg 7) i Bjerre (bieg 8). W piątym biegu zwycięstwo odniósł Lindgren, przed Zetterströmem. Miejsce trzecie zajął Holder, który na drugim łuku wyprzedził Holtę[29]. W kolejnym starcie wygrał Crump. Drugą pozycję zajął Harris, trzecią Andersen, a czwartą Hampel, który po swoim błędzie na drugim łuku spadł z drugiej na ostatnią pozycję[29]. W biegu nr 7 wygrał Hancock, który podczas drugiego okrążenia wyprzedził Pavlicia. Trzecią pozycję zajął Watt, który wygrał rywalizację z Gollobem[30]. W ostatnim starcie drugiej serii zwycięstwo odniósł Bjerre, przed Woffindenem, Jonssonem i Pedersenem, który popełnił błąd na trzecim okrążeniu i spadł na czwarte miejsce[28].

Trzecia seria (biegi 9-12)[edytuj | edytuj kod]

W trzeciej serii swoje starty po raz pierwszy wygrali Hampel (bieg 9), Holta (bieg 10) i Gollob (bieg 11), a drugie zwycięstwo odniósł Harris (bieg 12). Po upadku Lindgrena bieg dziewiąty został powtórzony w czteroosobowym składzie. Wygrał Hampel, przed Lindgrenem, Pavliciem i Bjerre[29]. W kolejnym starcie zwycięstwo odniósł Holta, drugie miejsce zajął Watt, trzeci był Jonsson, a czwarty Andersen[28]. W biegu nr 11 zwyciężył Gollob, który po starcie był ostatni, drugi był Crump, trzeci Zetterström, a czwarte miejsce zajął Pedersen[29]. W ostatnim biegu trzeciej serii zwycięstwo odniósł Harris, który pokonał Hancocka, Holdera i Woffindena.

Czwarta seria (biegi 13-16)[edytuj | edytuj kod]

W czwartej serii swoje starty wygrali Hancock (bieg 13), Holder (bieg 14), Harris (bieg 15) i Hampel (bieg 16). W biegu trzynastym Jonsson zderzył się z Crumpem, a sędzia zawodów, Wojciech Grodzki, przerwał wyścig i wykluczył Szweda za niebezpieczną jazdę. W trzyosobowej powtórce zwyciężył Hancock, przed Crumpem i Lindgrenem[31]. W kolejnym starcie wygrał Holder, drugi był Pedersen, a trzecią pozycję zajął Pavlic, który na ostatnim łuku wyprzedził Andersena[29]. W biegu nr 15 zwycięstwo odniósł Harris, który na pierwszym okrążeniu wyprzedził Golloba. Trzecie miejsce zajął Bjerre, który przegrał rywalizację z Gollobem, a czwarty był Holta[29]. W ostatnim biegu czwartej serii zwyciężył Hampel, przed Woffindenem, Zetterströmem i Wattem.

Piąta seria (biegi 17-20)[edytuj | edytuj kod]

W piątej serii swoje starty wygrali Harris (bieg 17), Hancock (bieg 18), Gollob (bieg 19) i Crump (bieg 20). W biegu siedemnastym zwyciężył Harris, który po starcie był ostatni. Drugi był Watt, a trzeci Pedersen, który na dystansie spadł z pierwszego miejsca. Czwartą pozycję zajął Lindgren[30]. W kolejnym starcie zwycięstwo odniósł Hancock, który na pierwszym łuku wyprzedził Zetterströma. Szwed ostatecznie spadł jeszcze na trzecią pozycję, gdyż wyprzedził go Bjerre. Ostatnie miejsce zajął Andersen[30]. W biegu nr 19 Holder z powodu awarii sprzęgła dotknął taśmy, przez co został wykluczony, a jego miejsce zajął rezerwowy Matija Duh. W powtórce wygrał Gollob, przed Jonssonem, który wyprzedził Hampela. Czwarty był Duh[30]. W ostatnim biegu fazy zasadniczej zwycięstwo odniósł Crump, drugi był Woffinden, a trzeci Pavlic, który na ostatnim łuku wyprzedził Holtę[29].

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Do półfinałów awansowała najlepsza „ósemka” fazy zasadniczej – Harris, Hancock, Crump, Lindgren, Gollob, Hampel, Holder i Holta. W pierwszym półfinale rywalizowali Harris, Lindgren, Holder oraz Hampel. Zwycięstwo odniósł Harris, drugie miejsce zajął Lindgren, który o „pół koła” wyprzedził Hampela[29]. Ostatnią pozycję zajął Holder. W drugim biegu półfinałowym wystąpili Hancock, Crump, Holta oraz Gollob. Zwyciężył Hancock, przed Crumpem, a trzeci był Gollob. Na ostatnim łuku upadł Holta[30].

Finał[edytuj | edytuj kod]

Do finału awansowało po dwóch najlepszych zawodników z każdego półfinału. O zwycięstwo rywalizowali Harris, Hancock, Crump i Lindgren. Ostatecznie pierwsze miejsce zajął Hancock, dla którego było to 11. zwycięstwo w zawodach cyklu Grand Prix w karierze[32]. Drugi był Harris, a miejsce na najniższym stopniu podium zajął Crump, który wyprzedził Lindgrena. Był to pierwszy finał zawodów Grand Prix w sezonie 2010, w którym nie było żadnego reprezentanta Polski[33].

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Msc Zawodnik Pkt 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Suma Msc 21 22 23
1 Stany Zjednoczone (7) Greg Hancock 22 2 3 2 3 3 13 2 3 3
2 Wielka Brytania (10) Chris Harris 21 3 2 3 3 3 14 1 3 2
3 Australia (14) Jason Crump 17 3 3 2 2 3 13 3 2 1
4 Szwecja (1) Fredrik Lindgren 11 3 3 2 1 0 9 4 2 0
5 Polska (3) Tomasz Gollob 10 1 0 3 2 3 9 5 1
6 Polska (6) Jarosław Hampel 8 0 0 3 3 1 7 6 1
7 Australia (13) Chris Holder 7 2 1 1 3 7 7 0
8 Polska (5) Rune Holta 6 3 0 3 0 0 6 8 0
9 Dania (16) Kenneth Bjerre 6 0 3 0 1 2 6
10 Wielka Brytania (4) Tai Woffinden 6 0 2 0 2 2 6
11 Australia (15) Davey Watt 6 1 1 2 0 2 6
12 Szwecja (12) Andreas Jonsson 6 2 1 1 0 2 6
13 Szwecja (9) Magnus Zetterström 6 1 2 1 1 1 6
14 Chorwacja (11) Jurica Pavlic 5 0 2 1 1 1 5
15 Dania (8) Nicki Pedersen 4 1 0 0 2 1 4
16 Dania (2) Hans Andersen 4 2 1 1 0 0 4
17 Słowenia (17) Matija Duh 0 0 0
ns Węgry (18) József Tabaka 0 0
Msc Zawodnik Pkt 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Suma Msc 21 22 23
d - defekt, w - wykluczenie, c - czas 2 minut, t - taśma, ns - nie startował, nk - niesklasyfikowany
tor A - wewnętrzny tor B tor C tor D - zewnętrzny

Klasyfikacja przejściowa Grand Prix IMŚ 2010[edytuj | edytuj kod]

Dzięki zwycięstwu w Grand Prix Chorwacji na Żużlu 2010 Greg Hancock awansował z 10. na 6. pozycję w klasyfikacji generalnej. Również drugi w zawodach Chris Harris przesunął się z 12. na 8. miejsce[34]. Ponadto Jason Crump, który zarówno w klasyfikacji generalnej, jak i w zawodach zajął 3. miejsce, odrobił 7 punktów straty do prowadzącego w klasyfikacji generalnej Tomasza Golloba i 9 punktów do drugiego w klasyfikacji Jarosława Hampela[35].

Poniższa tabela przedstawia klasyfikację przejściową Grand Prix IMŚ 2010 po rozegraniu 8 z 11 eliminacji.

Poz Zawodnik EUR
Unia Europejska 		SWE
Szwecja 		CZE
Czechy 		DNK
Dania 		POL
Polska 		GBR
Wielka Brytania 		SCA
Skandynawia 		HRV
Chorwacja 		NOR
Dania 		ITA
Włochy 		FIN
Polska 		Punkty
1 Polska (2) Tomasz Gollob 6 16 17 15 24 12 17 10 117
2 Polska (13) Jarosław Hampel 18 6 16 20 15 17 10 8 110
3 Australia (1) Jason Crump 19 7 7 10 15 17 15 17 107
4 Polska (7) Rune Holta 10 6 7 6 19 8 20 6 82
5 Dania (8) Kenneth Bjerre 10 20 12 13 4 7 9 6 81
6 Stany Zjednoczone (4) Greg Hancock 4 14 7 3 6 7 12 22 75
7 Australia (12) Chris Holder 8 11 7 9 6 19 6 7 73
8 Wielka Brytania (14) Chris Harris 8 6 4 13 5 6 9 21 72
9 Szwecja (9) Fredrik Lindgren 8 4 7 8 6 10 11 11 65
10 Dania (10) Hans Andersen 8 7 9 13 9 9 5 3 63
11 Szwecja (5) Andreas Jonsson 5 12 13 13 3 2 7 6 58
12 Dania (6) Nicki Pedersen 9 8 14 5 8 7 0a 4 55
13 Szwecja (11) Magnus Zetterström 4 9 11 7 6 6 3 6 52
14 Wielka Brytania (15) Tai Woffinden 1 4 5 5 7 6 3 6 37
15 Rosja (3) Emil Sajfutdinow 14 8 5b –c –c –c 6d –e 33
16 Polska (16) Janusz Kołodziej 12 – – – – – – – 12
17 Australia (20) Davey Watt – – – – – 6 – 6 12
18 Szwecja (16) Tomas H. Jonasson – – – – – – 8 – 8
19 Szwecja (16) Antonio Lindbäck – 6 – – – – – – 6
19 Polska (16, 22) Adrian Miedziński – – – – 6 – – – 6
21 Chorwacja (16) Jurica Pavlic – – – – – – – 5 5
22 Polska (19) Piotr Protasiewicz – – – 0 5 – – – 5
23 Wielka Brytania (16) Scott Nicholls – – – – – 4 – – 4
24 Czechy (16) Matěj Kůs – – 3 – – – – – 3
24 Dania (16) Leon Madsen – – – 3 – – – – 3
25 Szwecja (18) Ludvig Lindgren – – – – – – 2 – 2
26 Dania (17) Nicolai Klindt – – – 1 – – – 1
26 Szwecja (17) Linus Sundström – – – – – – 1 – 1
28 Czechy (17) Luboš Tomíček – – 0 – – – – – 0
28 Polska (17) Artur Mroczka – – – – 0 – – – 0
28 Czechy (18) Zdeněk Simota – – 0 – – – – – 0
28 Słowenia (17) Matija Duh – – – – – – – 0 0
Zawodnicy nieklasyfikowani:
– Polska (17) Damian Baliński ns – – – – – – –
– Szwecja (17) Simon Gustafsson – ns – – – – – –
– Wielka Brytania (17) Ben Barker – – – – – ns – –
– Polska (18) Maciej Janowski ns – – – ns – – –
– Szwecja (18) Dennis Andersson – ns – – – – – –
– Dania (18) Patrick Hougaard – – – ns – – – –
– Wielka Brytania (18) Daniel King – – – – – ns – –
– Węgry (18) József Tabaka – – – – – – – ns
– Niemcy (21) Martin Smolinski – – – – – – – –
– Polska (23) Grzegorz Walasek – – – – – – – –
– Czechy (24) Lukáš Dryml – – – – – – – –
Kolor Wynik
Złoty Zwycięzca
Srebrny 2. miejsce
Brązowy 3. miejsce
Limonkowy 4. miejsce
Jasnozielony Pierwsza ósemka
Niebieski Rezerwa/„dzika karta”

a wycofał się po 2 wyścigach. Zastąpiony przez rezerwę toru (Sundstrom i L. Lindgren).
b odniósł kontuzję (złamana ręka) w 3 wyścigu po kolizji z Harrisem. Zastąpiony przez rezerwę toru (Tomíček Jr. i Simota).
c nie startował z powodu kontuzji. Zastąpiony przez kwalifikowaną rezerwę (Protasiewicz i Watt).
d odniósł kontuzję (złamany nadgarstek) w 5 wyścigu po kolizji z winy Golloba. Zastąpiony przez rezerwę toru (Sundstrom).
e nie startował z powodu kontuzji. Zastąpiony przez kwalifikowaną rezerwę (Watt).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b FIM Speedway World Championship Grand Prix. 2010 Gorican, Croatia 29th August 2010 FINAL RESULTS. pzm.pl. [dostęp 2010-09-25]. (ang.).
  2. ↑ Paweł Przeklasa: Speedway Grand Prix 2010 pod względem widowni. zuzelend.com, 2011-01-03. [dostęp 2011-03-26]. (pol.).
  3. ↑ Adrian Wachoński: Pavlic z „dziką kartą” na GP Chorwacji. sport1.pl, 2010-08-17. [dostęp 2010-09-25]. (pol.).
  4. ↑ Adam Zasimowicz: Pavlic „na dziko” w GP Chorwacji. sportowefakty.pl, 2010-08-17. [dostęp 2010-09-25]. (pol.).
  5. ↑ Szymon Szar: Davey Watt za Sajfutdinowa w Gorican!. nicesport.pl, 2010-08-18. [dostęp 2011-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-19)]. (pol.).
  6. ↑ a b Ziemowit Ochapski: U Pavliców po raz pierwszy – zapowiedź GP Chorwacji w Gorican. sportowefakty.pl, 2010-08-27. [dostęp 2010-09-25]. (pol.).
  7. ↑ Gollob zdecydowanym faworytem GP Chorwacji!. sportowefakty.pl, 2010-08-28. [dostęp 2010-09-25]. (pol.).
  8. ↑ a b Adrian Dolniak: Dominacja absolutna? Zapowiedź Grand Prix Chorwacji. espeedway.pl, 2010-08-27. [dostęp 2010-09-25]. (pol.).
  9. ↑ Marta Paepke: Czy pierwsze Grand Prix w Chorwacji pojedzie w sobotę? Na razie zawody opóźnione. gorzow.gazeta.pl, 2010-08-28. [dostęp 2010-09-25]. (pol.).
  10. ↑ GP Chorwacji: Wygrywa Hanckock, Gollob liderem. interia.pl, 2010-08-29. [dostęp 2011-07-30]. (pol.).
  11. ↑ Leszek Jaźwiecki: Historyczne Grand Prix w Chorwacji: Żużel na prywatnym torze. bedzin.naszemiasto.pl, 2010-08-27. [dostęp 2011-07-30]. (pol.).
  12. ↑ Adam Zasimowicz: Ward mistrzem świata juniorów. sportowefakty.pl, 2009-10-03. [dostęp 2010-09-25]. (pol.).
  13. ↑ Łukasz Kuczera: Valvoline sponsorem Grand Prix Chorwacji. nicesport.pl, 2010-08-26. [dostęp 2011-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-19)]. (pol.).
  14. ↑ Adrian Dolniak: Rozlosowano numery startowe GP Chorwacji. espeedway.pl, 2010-08-27. [dostęp 2010-09-25]. (pol.).
  15. ↑ Maciej Kmiecik: W Gorican świeci słońce. sportowefakty.pl, 2010-08-29. [dostęp 2010-10-02]. (pol.).
  16. ↑ Maciej Kmiecik: Grand Prix Chorwacji w niedzielę o godzinie 12:00. sportowefakty.pl, 2010-08-28. [dostęp 2010-10-02]. (pol.).
  17. ↑ Maciej Kmiecik: Jarosław Hampel: Przełożenie zawodów na niedzielę było jedynym wyjściem. sportowefakty.pl, 2010-08-28. [dostęp 2010-11-28]. (pol.).
  18. ↑ Maciej Kmiecik: Jason Crump: Przełożenie zawodów było dobrą decyzją. sportowefakty.pl, 2010-08-28. [dostęp 2010-11-28]. (pol.).
  19. ↑ Maciej Kmiecik: Wojciech Grodzki: Z pogodą nie wygramy. sportowefakty.pl, 2010-08-28. [dostęp 2010-11-28]. (pol.).
  20. ↑ Maciej Kmiecik: W Gorican świeci słońce. sportowefakty.pl, 2010-08-29. [dostęp 2010-11-28]. (pol.).
  21. ↑ Tomasz Welc: Grand Prix Chorwacji. Pola startowe wykończyły Polaków. sport.pl, 2010-08-29. [dostęp 2010-11-28]. (pol.).
  22. ↑ Maciej Kmiecik: Tomasz Gollob: Pola startowe nie dawały szansy. sportowefakty.pl, 2010-08-30. [dostęp 2010-11-28]. (pol.).
  23. ↑ Damian Gapiński: Komarnicki dla SportoweFakty.pl: O wynikach decydował los i losowanie. sportowefakty.pl, 2010-08-29. [dostęp 2010-11-28]. (pol.).
  24. ↑ Maciej Kmiecik: Jarosław Hampel: „Prawie” robi wielką różnicę. sportowefakty.pl, 2010-08-30. [dostęp 2010-11-28]. (pol.).
  25. ↑ FIM CROATIA SGP 2010 w Gorican. sport24.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).
  26. ↑ Pechowo Polacy, słaby Pedersen - relacja z Grand Prix Chorwacji w Gorican. sport.gorzow.pl, 2010-08-29. [dostęp 2010-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  27. ↑ Mateusz Ślemp: Grand Prix Chorwacji - Gorican. espeedway.pl, 2010-08-29. [dostęp 2010-10-02]. (pol.).
  28. ↑ a b c Historyczny triumf Hancocka. Relacja z Grand Prix Chorwacji. nicesport.pl. [dostęp 2010-10-02]. (pol.).
  29. ↑ a b c d e f g h Żużlowe transmisje live. Grand Prix Chorwacji 2010. sportowefakty.pl. [dostęp 2010-10-02]. (pol.).
  30. ↑ a b c d e Jakub Stykowski: Grand Prix Chorwacji na żużlu (relacja live). pomorska.pl, 2010-08-29. [dostęp 2010-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-02)]. (pol.).
  31. ↑ Daniel Kapica: Greg Hancock wygrywa Grand Prix Chorwacji. motogen.pl, 29-08-2010. [dostęp 2010-10-02]. (pol.).
  32. ↑ GP Chorwacji: Crump zbliżył się do Polaków. wp.pl, 2010-08-29. [dostęp 2011-07-30]. (pol.).
  33. ↑ Dariusz Ostafiński: GP Chorwacji: Zadyszka Polaków, ale Gollob nadal liderem. sports.pl, 2010-08-29. [dostęp 2010-10-02]. (pol.).
  34. ↑ Wojciech Koerber: Grand Prix Chorwacji. bankier.pl. [dostęp 2016-10-08]. (pol.).
  35. ↑ Maciej Kmiecik: Jason Crump po Grand Prix w Gorican: Walka o mistrzostwo świata jeszcze się nie skończyła. sportowefakty.pl, 2010-08-30. [dostęp 2010-11-28]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix_Chorwacji_na_Żużlu_2010&oldid=72940511”