Na mapach:
52°28′56″N 22°18′51″E/52,482222 22,314167

Grodzisk (powiat sokołowski)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Artykuł |
52°28′56″N 22°18′51″E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
52°28'56"N, 22°18'51"E |
- błąd |
38 m |
Odległość |
15 m |
wieś | |
Kościół w Grodzisku (dawna cerkiew) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
25 |
Kod pocztowy |
08-331[3] |
Tablice rejestracyjne |
WSK |
SIMC |
0685506[4] |
Położenie na mapie gminy Sabnie ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu sokołowskiego ![]() | |
![]() |
Grodzisk – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, w gminie Sabnie[4][5]. Leży nad Cetynią dopływem Bugu.
Wieś była własnością biskupa płockiego, w 1795 położona była w ziemi drohickiej województwa podlaskiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa siedleckiego. Jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej.
Obiekty zabytkowe[edytuj | edytuj kod]
- Cerkiew gr.-kat., obecnie kościół parafii rzymskokatolickiej pw. Świętej Trójcy, drewniany, 1788, 1852, nr rej.: 615 z 4.04.1962
- zespół dworski, z początku XX wieku, nr rej.: 385 z 1986:
- dwór, drewniany.
- park
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Grodzisk w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2020-02-09] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 336 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Karol de Perthées, Mappa Szczegulna Woiewodztwa Podlaskiego, 1795
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Grodzisk (5), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 838 .