Gwiaździcz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb
Herb

Gwiaździcz (Gwiaździc) – herb szlachecki.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Herb-tarcza przedzielona na dwa pola półksiężycem złotym rogami na dół; na księżycu w polu błękitnem krzyż złoty kawalerski, pod księżycem w polu srebrnem gwiazda złota sześciopromienna; na hełmie w koronie trzy pióra strusie, nad środkowem gwiazda złota, sześciopromienna[1].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany w 1791 Antoniemu Brykczyńskiemu przez Stanisława Augusta Poniatowskiego[1][2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Brykczyński.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Seweryn hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. II. Warszawa: Gebethner i Wolf, 1905, s. 18.
  2. Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Spis nazwisk szlachty polskiej. Lwów: Gubrynowicz i Szmidth, 1887, s. 38.