Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2022 – siedmiobój mężczyzn
Wygląd
Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2022 | |||
| |||
Miejsce | |||
---|---|---|---|
Termin |
18–19 marca 2022 | ||
Liczba ekip |
9 | ||
Liczba sportowców |
12 | ||
Obiekt rozgrywek | |||
![]() |
|||
![]() |
|||
![]() |
Siedmiobój mężczyzn – jedna z konkurencji technicznych rozgrywanych podczas halowych lekkoatletycznych mistrzostw świata w Štark Arena w Belgradzie.
Tytułu mistrzowskiego z 2018 nie bronił Francuz Kévin Mayer.
Terminarz[edytuj | edytuj kod]
Data | Godzina[1][a] | |
---|---|---|
18 marca | 09:56 | Bieg na 60 metrów |
10:40 | Skok w dal | |
12:06 | Pchnięcie kulą | |
19:05 | Skok wzwyż | |
19 marca | 09:33 | Bieg na 60 metrów przez płotki |
10:45 | Skok o tyczce | |
19:40 | Bieg na 1000 metrów |
Rekordy[edytuj | edytuj kod]
W poniższej tabeli przedstawiono (według stanu przed rozpoczęciem mistrzostw) halowe rekordy świata[2], poszczególnych kontynentów[2], halowych mistrzostw świata[2] oraz najlepszy wynik na listach światowych w 2022.
Zawodnik | Wynik | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|
Halowy rekord świata | ![]() |
6645 pkt. | ![]() |
(dts) | 10 marca 2012
Rekord halowych mistrzostw świata | ||||
Halowy rekord Afryki | ![]() |
5911 pkt. | ![]() |
(dts) | 28 lutego 2010
Halowy rekord Ameryki Południowej | ![]() |
5951 pkt. | ![]() |
(dts) | 15 marca 2008
![]() |
![]() |
(dts) | 3 lutego 2014||
Halowy rekord Ameryki Północnej | ![]() |
6645 pkt. | ![]() |
(dts) | 10 marca 2012
Halowy rekord Australii i Oceanii | ![]() |
5949 pkt. | ![]() |
(dts) | 26 stycznia 2019
Halowy rekord Azji | ![]() |
6229 pkt. | ![]() |
(dts) | 16 lutego 2008
Halowy rekord Europy | ![]() |
6479 pkt. | ![]() |
(dts) | 5 marca 2017
Listy światowe | ![]() |
6382 pkt. | ![]() |
(dts) | 27 lutego 2022
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
WR – rekord świata | CR – rekord mistrzostw świata | NR – rekord kraju | AR – rekord kontynentu | WL – najlepszy wynik na listach światowych w sezonie 2022 | SB – najlepszy wynik w sezonie | PB – rekord życiowy |
Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]
Źródło: World Athletics[3].
Pozycja | Zawodnik | Reprezentacja | Punkty | Uwagi |
---|---|---|---|---|
![]() |
Damian Warner | ![]() |
6489 | ![]() ![]() |
![]() |
Simon Ehammer | ![]() |
6363 | ![]() |
![]() |
Ashley Moloney | ![]() |
6344 | ![]() |
4. | Hans-Christian Hausenberg | ![]() |
6191 | ![]() |
5. | Andri Oberholzer | ![]() |
6099 | ![]() |
6. | Steve Bastien | ![]() |
6074 | ![]() |
7. | Jorge Ureña | ![]() |
6049 | ![]() |
8. | Lindon Victor | ![]() |
6029 | ![]() |
9. | Karel Tilga | ![]() |
5964 | ![]() |
10. | Dario Dester | ![]() |
5929 | |
Garrett Scantling | ![]() |
DNF | ||
Kai Kazmirek | ![]() |
DNF |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Czasu lokalnego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Men's Heptathlon – Timetable. worldathletics.org. [dostęp 2022-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-20)]. (ang.).
- ↑ a b c World Athletics Statistics Handbook. worldathletics.org. s. 12, 14, 234–235. [dostęp 2022-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-13)]. (ang.).
- ↑ Heptathlon Final Results. worldathletics.org. [dostęp 2022-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-20)]. (ang.).