Hans Döllgast
| Data urodzenia |
1 kwietnia 1891 |
|---|---|
| Data śmierci |
18 marca 1974 |
| Zawód, zajęcie |
architekt, grafik, projektant mebli i wnętrz |
| Tytuł naukowy |
profesor |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Techniczny w Monachium |
Hans Döllgast (ur. 1 kwietnia 1891, zm. 18 marca 1974[1]) – niemiecki architekt, grafik, projektant mebli i wnętrz, zawodowo związany głównie z Monachium[1][2].
W latach 1910–1914 studiował na Uniwersytecie Technicznym w Monachium. W latach 1919–1926 pracował w prywatnych zakładach architektonicznych, w 1927 roku został niezależnym architektem[1]. W latach 1929–1957 był związany z Uniwersytetem Technicznym w Monachium[2]. Początkowo prowadził zajęcia z projektowania wnętrz, później także z rysunku architektonicznego i sztuki przestrzennej[1]. Przed wybuchem II wojny światowej opracowywał plany kościołów[2] i osiedli mieszkaniowych[1]. W 1939 roku uzyskał tytuł profesora architektury[2].
Podczas II wojny światowej współpracował z nadburmistrzem Torunia Franzem Jakobem[2]. Wraz z prof. Karlem Gruberem z Technische Universität Darmstadt, Paulem Baumgartenem w 1940 roku opracował plan przebudowy Torunia[2][3]. Döllgast zaprojektował m.in. dom kultury, centrum sportowe, cmentarz centralny, ujednolicenie zabudowy Rynku Staromiejskiego i Nowomiejskiego, gmachy publiczne (urząd pracy, urząd miasta, urząd ogrodu)[4]. Jest autorem również dwóch projektów hotelu. Pierwszy plan pochodzi z 1940 roku. Hotel miał znaleźć się w pobliżu mostu drogowego, Koszar Racławickich i Krzywej Wieży[5]. Drugi projekt powstał w 1943 roku[6]. W 1943 roku stworzył projekt Volksdeutschenmal (Domu Volksdeutscha), który miał odzwierciedlać siłę III Rzeszy. Opracował również projekty wnętrz Dworu Artusa i Ratusza Staromiejskiego[7]. Jego szkice znajdują się w zbiorach Archiwum Państwowego w Toruniu oraz biblioteki Uniwersytetu Technicznego w Monachium[2].
W 1943 roku został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Technicznego w Monachium. W latach 1945–1957 był rektorem tejże uczelni[1].
Po II wojnie światowej pracował nad odbudową zbombardowanego podczas II wojny światowej Monachium[1][2]. Zasłynął z opracowania rekonstrukcji Starej Pinakoteki, ukończonej w 1957 roku[2][8]. W 1955 roku przygotował plan naprawy Starego Cmentarza Północnego[8].
W 1957 roku otrzymał Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. W tym samym roku został członkiem Akademii Sztuk Pięknych w Monachium[1].
W 1987 roku ukazała się monografia poświęcona Döllgastowi. Praca ta przemilcza temat współpracy architekta z niemieckimi władzami okupacyjnymi Torunia podczas II wojny światowej[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Hans Döllgast – Germany. archipicture.eu. [dostęp 2024-02-01].
- ↑ a b c d e f g h i Kluczwajd 2022 ↓, s. 85.
- ↑ Kluczwajd 2023 ↓, s. 31, 34.
- ↑ Kluczwajd 2022 ↓, s. 85–86, 92.
- ↑ Kluczwajd 2023 ↓, s. 43.
- ↑ Kluczwajd 2023 ↓, s. 44.
- ↑ Kluczwajd 2022 ↓, s. 86.
- ↑ a b Hans Döllgast - Post-war Reconstruction in Munich. prewettbizley.com, 2018-01-30. [dostęp 2024-02-01].
- ↑ Kluczwajd 2023 ↓, s. 31.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Katarzyna Kluczwajd: Toruń tylko zaplanowany. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2022. ISBN 978-83-7729-703-2.
- Katarzyna Kluczwajd: Kopernikowy rok 1943 w Toruniu i „ujednolicenie” zabudowy ul. Kopernika. Opóźnione obchody polskie 1953 roku. W: Toruńskie rocznice kopernikańskie: fakty, ideologie, kreacje. Katarzyna Kluczwajd, Michał Pszczółkowski (red.). Toruń: Stowarzyszenie Historyków Sztuki, 2023. ISBN 978-83-966134-3-1.