Hardangerjøkulen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hardangerjøkulen
{{{alt grafiki}}}
Lodowiec widziany z Hårteigen
Państwo

 Norwegia

Powierzchnia

73 km²(1995)[1]

Rodzaj obiektu

lodowiec górski

Położenie na mapie Hordalandu
Mapa konturowa Hordalandu, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Hardangerjøkulen”
Położenie na mapie Norwegii
Mapa konturowa Norwegii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Hardangerjøkulen”
Ziemia60°32′N 7°25′E/60,533333 7,416667

Hardangerjøkulen[a] – szósty co do wielkości lodowiec w kontynentalnej części Norwegii. Położony na terenie gmin Eidfjord i Ulvik w regionie Hordaland na południu kraju. Czoło lodowca położone jest na wysokości 920 m n.p.m., zaś największe wzniesienie osiąga 1863 m n.p.m.[1]

Ruch lodowca[edytuj | edytuj kod]

Ocenia się, że podczas małej epoki lodowej (ok. 1700 roku) lodowiec zajmował obszar dwukrotnie większy niż w czasach obecnych. Jego pomiary rozpoczął w 1917 roku Johan Rekstad z muzeum w Bergen. Około roku 1930 Hardangerjøkulen powiększył się, jednak do roku 1970 lód cofnął się o około kilometr. Czoło lodowca sunęło ku dołowi w latach 80. i 90. aż do roku 1997, kiedy to nastąpił jego postój. Po dwóch latach rozpoczęła się ponowna regresja Hardangerjøkulen, która zakończyła się w 2009 roku.

Meteorologia[edytuj | edytuj kod]

W 2001 roku w części Midtdalsbreen zainstalowano automatyczną stację meteorologiczną Uniwersytetu w Utrechcie.

Hardangerjøkulen w kulturze[edytuj | edytuj kod]

Lodowiec był plenerem zdjęć do piątej części filmowej sagi Gwiezdne wojny, gdzie „grał” planetę Hoth[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Hardanger to nazwa niewielkiego regionu, zaś słowo jøkulen oznacza „lodowiec”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b De største breene i Norge. Norges vassdrags- og energidirektorat. [dostęp 2013-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-18)]. (norw.).
  2. Anthony Lundgren, Miles Ham, Kari Roddis: Norway. Footscray: Lonely Planet, 2008, s. 190. ISBN 978-1-74104-579-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hardangerjøkulen. Norges vassdrags- og energidirektorat, 2009-02-11. [dostęp 2013-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)]. (norw.).