Harpia gujańska
Wygląd
| Morphnus guianensis[1] | |||
| (Daudin, 1800) | |||
Harpia gujańska z upolowanym wężem | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
harpia gujańska | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
| Zasięg występowania | |||
Harpia gujańska[6] (Morphnus guianensis) – gatunek dużego ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae); jedyny przedstawiciel rodzaju Morphnus[6][7]. Zamieszkuje Amerykę Centralną i Południową. Bliski zagrożenia wyginięciem.
- Morfologia
- Długość ciała wynosi 79–89 cm.
- Nie wyróżnia się podgatunków[3][7], ale znane są dwie odmiany barwne:
- odmiana jasna – głowa, pierś, szyja jasnoszare, kantar ciemny, brzuch biały, ogon długi, z 3 jasnymi przepaskami; wierzch ciała ciemnobrązowy. Spód skrzydeł biały, lotki prążkowane.
- odmiana ciemna – głowa, szyja i pierś ciemnoszare, reszta spodu ciała i spód skrzydeł biało-czarno pręgowane.
- Zasięg, środowisko
- Od Gwatemali w Ameryce Centralnej do południowej Brazylii, Paragwaju i skrajnie północno-wschodniego krańca Argentyny[3][7]. Rzadki i słabo poznany ptak nizinnych lasów. Jak większość dużych drapieżników, znaczną część dnia spędza na czatowaniu wśród koron drzew.
- Rozród
- Gniazdo to wielka platforma z patyków z płytkim zagłębieniem centralnym, umieszczona w rozwidleniu pnia dużego drzewa. W zniesieniu 1–2 jaja. Okres inkubacji w jednym ze zbadanych gniazd w Brazylii oszacowano na 40–50 dni. W gnieździe w Gwatemali młode opuściło gniazdo po 109–114 dniach od wyklucia, a w zoo w Oklahoma City po 103–105 dniach[8].
- Pożywienie
- W skład diety harpii gujańskiej wchodzą: ptaki, średniej wielkości ssaki (np. małe małpy, dydelfowate), węże i żaby[8].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje harpię gujańską za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened). Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy głównie ze względu na wylesianie[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Morphnus guianensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Morphnus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2020-08-15] (ang.).
- ↑ a b c Guiana Crested Eagle (Morphnus guianensis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
- ↑ D. Lepage: Crested Eagle Morphnus guianensis. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2023-02-02]. (ang.).
- ↑ a b BirdLife International, Morphnus guianensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2020-2 [dostęp 2020-08-15] (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-15].
- ↑ a b c F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-15]. (ang.).
- ↑ a b Species account: Crested Eagle Morphnus guianensis. Global Raptor Information Network, 2023. [dostęp 2023-02-02]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Kategorie:
- Gatunki bliskie zagrożenia
- Jastrzębiowate
- Ptaki Ameryki Południowej
- Ptaki Ameryki Północnej
- Gatunki i podgatunki zwierząt nazwane w 1800 roku
- Taksony opisane przez François Marie Daudina
- Fauna Kostaryki
- Fauna Meksyku
- Fauna Paragwaju
- Fauna Wenezueli
- Fauna Argentyny
- Fauna Belize
- Fauna Boliwii
- Fauna Brazylii
- Fauna Kolumbii
- Fauna Ekwadoru
- Fauna Gujany Francuskiej
- Fauna Gujany
- Fauna Gwatemali
- Fauna Hondurasu
- Fauna Nikaragui
- Fauna Panamy
- Fauna Peru
- Fauna Surinamu