Henry Edward Bunbury

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henry Edward Bunbury
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1778
Londyn

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 1860
Barton Hall

poseł do Izby Gmin
Okres

od 1830
do 1832

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (Wielka Brytania)

Henry Edward Bunbury (ur. 4 marca 1778 w Londynie, zm. 13 kwietnia 1860 w Barton Hall w hrabstwie Suffolk) – brytyjski wojskowy, poseł do Izby Gmin, najstarszy syn znanego karykaturzysty Henry'ego Williama Bunbury'ego i Catherine Horneck, córki kapitana Kane'a Hornecka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie odebrał w Westminster School. W 1795 r. wstąpił do armii, do regimentu Coldstream Guards. W armii służył do 1809 r. i odznaczył się w bitwie pod Maidą w 1806 r. W latach 1809-1816 był podsekretarzem stanu w ministerstwie wojny i kolonii. W 1815 r. otrzymał awans na stopnień generała-majora i został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Łaźni. Był odpowiedzialny za poinformowanie Napoleona Bonaparte o jego zesłaniu na Wyspę Świętej Heleny. Niedługo później otrzymał awans na stopień generała-porucznika.

Po śmierci swojego stryja w 1821 został 7. baronetem Bunbury. W latach 1825-1826 był szeryfem Suffolk. W latach 1830-1832 był aktywnym członkiem Izby Gmin, w której zasiadał jako reprezentant okręgu Suffolk. Był członkiem Stowarzyszenia Starożytności. Napisał kilka książek historycznych.

4 kwietnia 1807 r. na Sycylii, poślubił Louisę Emilię Fox (zm. wrzesień 1828), córkę generała Henry'ego Edwarda Foxa i Marianne Clayton, córki Williama Claytona. Henry i Louisa mieli razem czterech synów[1]:

22 września 1830 r. w Pau we Francji, poślubił Emily Louisę Augustę Napier (11 lipca 1783 - 18 marca 1863), córkę pułkownika George'a Napiera i lady Sarah Lennox, córki 2. księcia Richmond i Lennox. Henry i Emily nie mieli razem dzieci.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]