Henryk Bobiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Bobiński
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1861
Warszawa

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

24 kwietnia 1914
Warszawa

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista, kompozytor

Grób kompozytora Henryka Bobińskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Henryk Bobiński (ur. 1 lutego 1861 w Warszawie, zm. 24 kwietnia 1914 tamże) – polski pianista i kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W Warszawie uczęszczał do Instytutu Muzycznego. Uczył się tam, u Strobla, gry na fortepianie i kompozycji u Zygmunta Noskowskiego. Dyplom uzyskał w 1879. Po studiach wyjechał do Krakowa. Zatrudnił się tam jako nauczyciel gry na fortepianie Towarzystwa Muzycznego. Równolegle do prowadzonej pracy koncertował (m. in.: Lublin, Kraków, Warszawa). Następnie wyjechał do Wiednia aby, pod kierownictwem Teodora Leszetyckiego, uzupełnić swoje wykształcenie. Później studiował kompozycję u Szostakowskiego w moskiewskim Towarzystwie Filharmonicznym. Tam, po uzyskaniu dyplomu I stopnia, przez kolejne trzy lata uczył gry na fortepianie. W roku 1893 krótko mieszkał w Odessie, po czym przeniósł się do Kijowa. Został tam profesorem wyższej klasy fortepianu w szkole Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego. W latach 1893–1903 koncertował kolejno w Warszawie, Kijowie i w Wiedniu. W 1914 poważnie zachorował; przeniósł się do Warszawy, gdzie mieszkał przez ostatnie kilka miesięcy swojego życia.

Kompozycje[edytuj | edytuj kod]

  1. Uwertura symfoniczna
  2. Koncert fortepianowy e-moll op. 8
  3. Koncert fortepianowy a-moll op. 12
  4. Wariacje (na kwartet smyczkowy)
  5. Valse-Fantaisie op. 1
  6. Nocturne op. 3
  7. Legenda op. 4[1]
  8. Deux morceaux op. 5
  9. Mélodie i Moment musical
  10. Preludia
  11. Pensée á la mémoire d'un grand artiste
  12. Etiudy op. 14
  13. Andante doloroso op. 15
  14. Serenada op. 17 nr 1[2]
  15. Conzonetta op. 17 nr 2[3]
  16. Je t'aime (transkrypt pieśni Edvarda Griega)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. H. Bobiński, Légende : pour le piano : op. 4, wyd. [cenz 1894] [online], polona.pl [dostęp 2020-09-23].
  2. H. Bobiński, Sérénade : pour piano : op. 17 no 1, cop. 1912 [online], polona.pl [dostęp 2020-09-23].
  3. H. Bobiński, Canzonetta : pour piano : op. 17 no. 2, wyd. [po 1911] [online], polona.pl [dostęp 2020-09-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Irena Poniatowska: Bobiński Henryk [w:] Encyklopedia muzyczna PWM. Część biograficzna t. I, Kraków 1979 ISBN 83-224-0113-2

Literatura dodatkowa[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]